هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه، 9 ارديبهشت 1404
ساعت 16:32
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

سه شنبه 9 ارديبهشت 1404 ساعت 16:29
سه شنبه 9 ارديبهشت 1404 16:19 ساعت
2025-4-29 16:29:57
شناسه خبر : 384613
ریشه این اختلافات را باید در رقابت دیرینه هند و پاکستان بر سر منطقه کشمیر جستجو کرد. شورشیان مسلح در کشمیر دهه‌هاست که علیه یکدیگر مبارزه می‌کنند.
ریشه این اختلافات را باید در رقابت دیرینه هند و پاکستان بر سر منطقه کشمیر جستجو کرد. شورشیان مسلح در کشمیر دهه‌هاست که علیه یکدیگر مبارزه می‌کنند.
گروه بین‌الملل-رجانیوز: روابط میان هند و پاکستان بار دیگر در مسیر پرتلاطم بحران قرار گرفته است. این بار، حمله مرگبار به گردشگران در منطقه کشمیر تحت کنترل هند، بهانه‌ای برای تشدید اختلافات دیرینه و افزایش تنش‌ها میان دو همسایه هسته‌ای شد. حادثه ناگوار روز سه‌شنبه هفته گذشته که به کشته شدن ۲۶ گردشگر هندی در نزدیکی شهر توریستی پاهلگام منجر شد، موجی از اتهامات و اقدامات تلافی‌جویانه را به دنبال داشته است و دو کشور را یک بار دیگر به مرز رویارویی نظامی نزدیک کرده است.
 
بلافاصله پس از وقوع این حمله، دولت هند انگشت اتهام را به سوی پاکستان نشانه رفت. مقامات هندی با محکوم کردن این اقدام به عنوان یک «حمله تروریستی» ، ادعا کردند پاکستان از آن حمایت می‌کند. در مقابل، دولت پاکستان با قاطعیت هرگونه دست داشتن در این حمله را رد کرده است. در این میان، گروهی نظامی ناشناخته به نام «مقاومت کشمیر» مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته است. با این حال، دولت هند همچنان بر موضع خود پافشاری می‌کند و پاکستان را مسئول اصلی این حادثه می‌داند.
 
در پاسخ به این حمله و در اقدامی که بسیاری آن را نشانه تشدید بحران می‌دانند، دولت هند مجموعه‌ای از اقدامات تلافی‌جویانه را علیه پاکستان به اجرا گذاشته است. این اقدامات شامل کاهش سطح روابط دیپلماتیک، تعلیق یک معاهده مهم تقسیم آب، لغو تمام ویزاهای صادرشده برای اتباع پاکستانی و کاهش تعداد کارکنان خود در کمیسیون عالی هند در پاکستان است. این تصمیمات، روابط میان دو کشور را به پایین‌ترین سطح خود در سال‌های اخیر رسانده است و امیدها برای هرگونه بهبود در آینده نزدیک را کمرنگ کرده است.
 
دولت پاکستان نیز در واکنش به اقدامات هند، دست به اقدامات متقابل زده است. این اقدامات شامل لغو ویزاهای اتباع هندی، توقف تمام تجارت با هند (از جمله از طریق کشورهای ثالث) و بستن حریم هوایی خود بر روی هواپیماهای هندی است. این اقدامات متقابل، نشان از عزم پاکستان برای ایستادگی در برابر فشارهای هند دارد و بر پیچیدگی و وخامت اوضاع افزوده است.
 
در بحبوحه این تنش‌ها، گزارش‌هایی نیز از درگیری‌های مسلحانه کوتاه بین سربازان هندی و پاکستانی در مرز منطقه مورد مناقشه‌ی هیمالیایی کشمیر منتشر شده است. این درگیری‌ها، هرچند محدود، زنگ هشداری برای احتمال وقوع یک درگیری نظامی گسترده‌تر به شمار می‌روند.
 
علاوه بر این، اظهارات مقامات دو کشور نیز بر نگرانی‌ها دامن زده است. دولت پاکستان هشدار داده است که هرگونه تلاش هند برای توقف یا تغییر مسیر آب بین دو کشور، «عملی جنگی» تلقی خواهد شد. همچنین، تهدید پاکستان به تعلیق موافقتنامه شیملا (پیمان صلح مهم پس از جنگ ۱۹۷۱) نشان از آمادگی این کشور برای عبور از خطوط قرمز و اتخاذ مواضع سخت‌تر دارد.
 
ریشه این اختلافات و تنش‌ها را باید در تاریخ و رقابت دیرینه هند و پاکستان بر سر منطقه کشمیر جستجو کرد. شورشیان مسلح در کشمیر دهه‌هاست که علیه حکومت هند مبارزه می‌کنند و بسیاری از کشمیری‌های مسلمان از هدف آن‌ها برای پیوستن به پاکستان یا تشکیل یک کشور مستقل حمایت می‌کنند. دولت هند، پاکستان را به حمایت از این شورشیان متهم می‌کند، اتهامی که دولت پاکستان آن را رد می‌کند. این مناقشه دیرینه، همواره روابط میان دو کشور را تیره کرده و زمینه را برای بروز بحران‌های جدید فراهم کرده است.
 
با توجه به اینکه هند و پاکستان هر دو دارای سلاح هسته‌ای هستند، هرگونه تشدید تنش‌ها و احتمال وقوع یک درگیری نظامی می‌تواند عواقب فاجعه‌باری برای منطقه و جهان داشته باشد. در این شرایط، جامعه بین‌المللی باید تمام تلاش خود را برای کاهش تنش‌ها و ترغیب دو کشور به گفت‌وگو و یافتن راه‌حلی مسالمت‌آمیز برای اختلافات خود به کار گیرد. در غیر این صورت، منطقه با خطر یک فاجعه انسانی و امنیتی مواجه خواهد شد. در حالی که تلاش‌های صلح پراکنده انجام شده، اختلافات مرزی مداوم و حملات متعدد نظامیان در کشمیر و هند این تلاش‌ها را تضعیف کرده است، زیرا دهلی نو موضع سختی علیه اسلام آباد اتخاذ کرده و آن را به «تروریسم» متهم می‌کند. اکنون، جامعه بین‌المللی باید بر ترویج راه‌های حل دیپلماتیک تاکید کند و هر دو کشور را به میز مذاکره بازگرداند تا از تشدید بیشتر جلوگیری شود و مسیر صلح و ثبات پایدار در منطقه هموار شود.
 
انتهای پیام/


-