دوشنبه 1 ارديبهشت 1404 03:20 ساعت
شناسه خبر : 384387

دولت ترامپ با سوء محاسبه، تصور میکرد که میتواند با فشار و تحریم، کشورهای آمریکای لاتین را به اطاعت وادارد. اما نتیجه این سیاستها، چیزی جز تقویت روابط این کشورها با چین و روسیه نبوده است.
گروه بینالملل-رجانیوز: در حالی که ایالات متحده در گذشتهای نه چندان دور، حیاط خلوت خود را در آمریکای لاتین میدید و یکهتاز این منطقه بود، غفلتهای اخیر و تمرکز بیش از حد روی خاورمیانه و اوکراین، زمینه را برای حضور قدرتهای رقیب فراهم آورده است. این مسئله، هشداری است برای سیاستمداران آمریکایی که از عواقب بیتوجهی به مناطق نفوذ سنتی خود غافل ماندهاند.
به نقل از نشریهی آمریکایی فارین افرز، روی کار آمدن ترامپ با شعار بازگرداندن شکوه آمریکا، تلاشی برای احیای نفوذ از دست رفته بود. اما رویکرد یکجانبهگرایانه و تحکمآمیز او، نه تنها نتوانست این هدف را محقق کند، بلکه موجب دوری بیشتر کشورهای آمریکای لاتین از واشنگتن شد. تهدید و ارعاب، ابزاری کارآمد برای کسب امتیازات کوتاهمدت از کشورهای ضعیفتر است؛ اما در بلندمدت، نتیجهای جز ایجاد بیاعتمادی و انزجار به همراه نخواهد داشت.
در این میان، چین و روسیه با بهرهگیری از دیپلماسی اقتصادی و توسعه روابط، جای پای خود را در آمریکای لاتین محکم کردهاند. پکن با ارائه طرحهای سرمایهگذاری جذاب و مسکو با تقویت همکاریهای نظامی، توانستهاند خلأ ناشی از غیبت ایالات متحده را پر کنند. این مسئله، نشاندهنده ناکارآمدی سیاستهای زورگویانه آمریکا در برابر رویکردهای هوشمندانه و عملگرایانه رقبای بینالمللی است.
دولت ترامپ با سوء محاسبه، تصور میکرد که میتواند با فشار و تحریم، کشورهای آمریکای لاتین را به اطاعت وادارد. اما نتیجه این سیاستها، چیزی جز تقویت روابط این کشورها با چین و روسیه نبوده است. رهبران آمریکای لاتین به دنبال منافع ملی خود هستند و حاضر نیستند تحت سلطهی گردنکش نظام بینالملل قرار بگیرند.
تداوم این رویکرد غلط، نه تنها به منافع آمریکا آسیب میزند، بلکه زمینه را برای افزایش نفوذ رقبای این کشور در منطقه فراهم میکند. ایالات متحده باید به این واقعیت پی ببرد که دوران یکهتازی به سر آمده و برای حفظ نفوذ خود، نیازمند رویکردی جدید و مبتنی بر احترام متقابل و همکاری سازنده است.
برای رئیسجمهور تاجری که به «هنر معامله» افتخار میکند، تقاضاهای گستردهی آمریکا از کشورهای آمریکای لاتین و ارائهی منافع ناچیز، امری نامعقول به نظر میرسد. رهبران منطقهای بدون رد دیپلماسی معاملاتی، روابط واقعی بده و بستانی را می طلبند که در آن اولویتهای آنها مورد توجه حداقلی قرار گیرد. در غیر این صورت، ایالات متحده شاهد افول بیشتر نفوذ خود در این منطقه خواهد بود و جای خود را به رقبایی خواهد داد که با رویکردی هوشمندانهتر و عملگرایانهتر، به دنبال منافع خود هستند.
به عبارت دیگر، آمریکا باید دست از رویکرد استکباری برداشته و با پذیرش واقعیتهای نظم جدید، به دنبال ایجاد روابطی برابر و مبتنی بر منافع مشترک با کشورهای آمریکای لاتین باشد. در غیر این صورت، این منطقه به عرصهای برای رقابت قدرتهای بزرگ تبدیل خواهد شد و ایالات متحده بازنده اصلی این رقابت خواهد بود.
انتهای پیام/
