«اسفند»، اسطورهزدایی از یک قهرمان، به دور از کلیشه و شعار
گروه فرهنگ-رجانیوز: شاید بتوان فیلم «موقعیت مهدی» را درخشانترین و بهترین فیلم ساخته شده در ژانر دفاع مقدس نامید. با وجود تلاشهایی که بعد از «موقعیت مهدی» برای ساختن پرتره فرماندهان دفاع مقدس صورت گرفت اما هیچ کدام نتوانست شانه به شانه فیلم حجازیفر بایستد. «اسفند» یکی از همان آثاری است که پیرامون شخصیت شهید علی هاشمی ساخته شده است و از سطح کیفی مناسبی برخوردار است اما مانند اغلب فیلمهای این حوزه، نتوانسته همچون اثر ماندگار هادی حجازیفر قلبها و جانها را به تسخیر درآورد. در واقع «موقعیت مهدی» توقع را از فیلمهای دفاع مقدس بالا برد و هر چقدر فیلمسازی در ژانر دفاع مقدس سخت و پیچیده بود، سختی آن دوچندان شد.
«اسفند» فیلمی تحقیقپایه و پژوهشمحور است و سعی کرده به مقطعی از زندگی شهید علی هاشمی، به دقت و با جزییات بپردازد. به نظر میرسد سبقه دانش اقباشاوی در مستندسازی به کمک این کار آمده و باعث شده تا یک روایت دقیق و مستند به مخاطب عرضه شود. رضا مسعودی در نقش شهید علی هاشمی بازی خوب، باورپذیر و دلنشینی دارد و مخاطب را تا انتهای داستان با خود همراه میکند. لهجه عربی و نوع بازی مسعودی کاملا شخصیت شهید هاشمی را نمایندگی میکند و جایی از آن بیرون نمیزند.
شخصیت شهید علی هاشمی در فیلم «اسفند» یک شخصیت ابرقهرمان دستنیافتنی تصویر نشده است. بلکه شخصیتی است که درونیات خود را دارد و فیلم میتواند به اندازه خوبی لایه درونی شهید هاشمی را هم توضیح بدهد. قهرمان داستان در این فیلم یکی از جنس بقیه است؛ گاهی در فیلم قهرمان داستان به سراغ مادرش میرود، گریه میکند و از او تقاضای دعای خیر میکند.
قهرمان در فیلم، در چالشهای گوناگونی قرار میگیرد و حتی در مواردی به بنبست میرسد و با تمام وجود با آنها دست و پنجه نرم میکند تا در نهایت میتواند از آنها عبور کند. همین رویارویی واقعی با چالشها و مشکلات، شخصیت را از دام اساطیری شدن نجات میدهد و چهره قهرمان قصه را به شکلی ملموس و دستیافتنی قاب میگیرد.
چالشهایی که علی هاشمی در فیلم با آن روبرو میشود از جنس دشمن متجاوز بیرونی نیست. در واقع علی هاشمی در فیلم با دشمن خارجی نمیجنگد، بلکه علی هاشمی با دشمنی میجنگد که جنبهای معماگونه و رازآلود دارد؛ پدیدهای به نام هور. هور دائما چالشها، شگفتیها و غافلگیریهایی را برای شخصیت داستان ایجاد میکند که قهرمان قصه باید آنها را یک به یک پشت سر بگذارد.
«اسفند» چون میخواهد به واقعیت وفادار بماند دچار کلیشه و شعار نمیشود. حتی در جایی از فیلم که سخن از امام خمینی به میان میآید، حس و حال قهرمان بدون کلیشه قاب گرفته میشود و فیلم در آن صحنه لحن شیوا و بدون لکنتی دارد.
انتهای پیام/