هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
شنبه 6 بهمن 1403 21:39 ساعت
شناسه خبر : 383560
این رویکرد غیرمسئولانه، سوالات جدی را درباره انگیزه‌های سیاسی این افراد مطرح می‌کند. آیا بهتر نبود که به‌جای فضاسازی و اتهام‌زنی، برای شفاف‌سازی و رفع نگرانی‌های عمومی همکاری می‌کردند؟
گروه سیاست-رجانیوز: ماجرای تابلوهای موزه امام علی (ع) به‌عنوان یکی از جنجالی‌ترین موضوعات فرهنگی اخیر، به پایان رسید؛ اما بررسی جزئیات این ماجرا و واکنش‌ها نشان می‌دهد که برخی از اعضای شورای شهر، به‌جای حل‌وفصل مشکلات، این موضوع را به ابزاری برای بازی‌های سیاسی خود تبدیل کردند.
همه چیز از خبر گم شدن و فروش غیرقانونی تعدادی از تابلوهای ارزشمند موزه امام علی (ع) آغاز شد. این خبر که در ابتدا با واکنش‌های تند اعضای شورای شهر تهران همچون ناصر امانی و علیرضا نادعلی همراه بود، فضای افکار عمومی را متشنج کرد. ادعا شد که تابلوها به‌صورت غیرقانونی به خارج از کشور منتقل شده و به فروش رسیده‌اند. حتی برخی از این اعضا، بدون ارائه مستندات کافی، اتهامات سنگینی را متوجه مدیریت شهری و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری کردند.
در ادامه، با ورود دادستانی تهران و ارائه اسناد از سوی مدیریت شهری، مشخص شد که تابلوها به‌صورت امانت برای شرکت در یک رویداد فرهنگی خارج از کشور ارسال شده بودند و تمامی این اقدامات مطابق با قوانین و تحت نظارت مراجع ذی‌ربط انجام شده است. همچنین، اصالت تابلوها توسط کارشناسان تایید و تمامی آثار به موزه بازگردانده شد.
بازی سیاسی توسط یک «تیم خاص»
با وجود روشن شدن حقیقت، رفتار برخی از اعضای شورای شهر نشان داد که این ماجرا برای آن‌ها بیش از آنکه یک دغدغه فرهنگی باشد، فرصتی برای تسویه‌حساب‌های سیاسی بوده است. ناصر امانی و مهدی اقراریان، به‌عنوان دو چهره نزدیک به تیم سیاسی خاص در شورا، به‌جای پیگیری دقیق موضوع و همراهی با مدیریت شهری برای رفع شبهات، از این ماجرا به‌عنوان ابزاری برای تخریب استفاده کردند.
این رویکرد غیرمسئولانه، سوالات جدی را درباره انگیزه‌های سیاسی این افراد مطرح می‌کند. آیا بهتر نبود که به‌جای فضاسازی و اتهام‌زنی، برای شفاف‌سازی و رفع نگرانی‌های عمومی همکاری می‌کردند؟
انتهای پیام/
