هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
چهارشنبه، 3 بهمن 1403
ساعت 02:46
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

پنجشنبه 6 دى 1403 ساعت 15:39
پنجشنبه 6 دى 1403 15:20 ساعت
2024-12-26 15:39:41
شناسه خبر : 383348
 اگر دولت آقای پزشکیان و آقای ظریف به دنبال صلح هستند، باید ابتدا بر تقویت توان بازدارندگی ایران تمرکز کنند، نه اینکه در چارچوب برجام ۲، ایران را در موقعیتی بی‌دفاع قرار دهند و به دنبال قمار بر روی اسب بازنده باشند.
اگر دولت آقای پزشکیان و آقای ظریف به دنبال صلح هستند، باید ابتدا بر تقویت توان بازدارندگی ایران تمرکز کنند، نه اینکه در چارچوب برجام ۲، ایران را در موقعیتی بی‌دفاع قرار دهند و به دنبال قمار بر روی اسب بازنده باشند.
گروه سیاست-رجانیوز: از آغاز مناظرات ریاست‌جمهوری ایران، مشخص بود که دولت پزشکیان در سیاست خارجی خود طرحی جز «برجام ۲» ندارد. پس از پیروزی او در چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری، پروژه احیای برجام با هدایت محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور و همکاری عباس عراقچی کلید خورد. از همان آغاز، دولت پزشکیان تلاش کرد تا با ارسال پالس‌هایی به آمریکا و کشورهای غربی، مذاکرات با این کشورها را آغاز کند. به طور نمونه، می‌توان به اظهارات آقای پزشکیان مبنی بر برادری با آمریکا و اینکه «ما آماده‌ایم تمام سلاح هامون رو بزاریم کنار، به شرطی که اسرائیل هم بذاره کنار!» اشاره کرد که در مقابل جواب توهین‌آمیز سخنگوی وزارت خارجه آمریکا را در پی داشت. دیدار احتمالی ایلان ماسک با سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل که اگرچه بعدها و با تأخیر عجیبی تکذیب شد، از دیگر پالس‌های مذاکره محسوب می‌شود. در این راستا، مقالات ظریف در نشریات آمریکایی همچون فارین افرز و اکونومیست نیز حائز اهمیت است.
 
در مقاله‌ای تحت عنوان «ایران مسیر صلح را چگونه می‌بیند؟» که در فارین افرز منتشر شد، ظریف به طور رسمی از آمادگی دولت پزشکیان برای مذاکره با دولت ترامپ خبر داد. همچنین در مقاله‌ای دیگر در اکونومیست با عنوان «مودت به‌جای دشمنی»، از ایجاد انجمن مودت و توافق منطقه‌ای و همچنین عقب‌نشینی ایران از پیشرفت‌های هسته‌ای سخن گفته است.
 
در شرایط کنونی که برخی کشورها در حال مطرح‌کردن تهدیداتی علیه ایران هستند و برخی از کشورهای همسایه در منطقه غرب آسیا به اقدامات فتنه‌انگیز مشغول هستند، طرح مسائلی مانند صلح و مذاکره می‌تواند به طور نادرست این پیام را منتقل کند که ایران در وضعیت ضعف قرار دارد و آماده است برای کاهش تنش‌ها، امتیازاتی غیرمعقول به طرف‌های مقابل اعطا کند. این اقدام نه‌تنها نمی‌تواند سایه جنگ را از سر کشور دور کند، بلکه احتمال دارد به دشمنان ایران جسارت دهد تا فشارها و تهدیدهای خود را تشدید کنند، زیرا آنان به این نتیجه خواهند رسید که ایران به‌جای مقابله با فشارهای خارجی، به دنبال مذاکره و مصالحه است. 
 
صحبت از صلح و مودت در شرایط کنونی غرب آسیا ناشی از خوش‌بینی و دیدگاه رمانتیسم سیاسی به تحولات روابط بین‌الملل است. تیم سیاست خارجی دولت آقای پزشکیان در این زمینه دچار تفکری ایده‌آلیستی و غیرواقع‌گرایانه است که می‌تواند در برابر شرایط پیچیده و تهدیدات جهانی، ایران را در موقعیت ضعف قرار دهد. برای مقابله مؤثر با این تهدیدات، ضروری است که سیاست خارجی کشور بر مبنای تحلیل‌های واقع‌گرایانه، منافع ملی و توانمندی‌های داخلی استوار باشد، نه بر اساس امیدهای ایده‌آلیستی که از شرایط واقعی فاصله دارند.
 
رمانتیسم سیاسی در روابط بین‌الملل بر اساس احساسات، ایده‌آل‌ها و آرزوها بنا شده است. رمانتیک‌ها به‌جای تحلیل واقع‌گرایانه و بر اساس منافع ملی، بیشتر به آرزوهای خود توجه دارند. در برابر حوادث و تحولات بین‌المللی، رمانتیک‌ها به طور ایده‌آلیستی عمل می‌کنند. آن‌ها ممکن است از دیپلماسی نرم و راه‌حل‌های دیپلماتیک حمایت کنند و سعی کنند که روابط بین‌الملل را بر اساس ارزش‌های اخلاقی و انسانی بهبود دهند، حتی اگر این راه‌حل‌ها در عمل با منافع ملی یا شرایط واقعی جهان در تضاد باشند. دیپلماسی که بر مبنای رمانتیسم سیاسی بنا شده است، به دلیل عدم توجه به واقعیت‌های میدانی و تجربیات گذشته، نمی‌تواند به طور مؤثر منافع ملی را تأمین کند. این نوع دیپلماسی که در آن به‌جای تحلیل‌های دقیق و علمی، بر ایده‌های غیرواقعی تکیه می‌شود، نه‌تنها قادر به حفظ منافع کشور نیست، بلکه ممکن است به تضعیف جایگاه بین‌المللی و ایجاد آسیب‌های جدی به منافع ملی منجر شود. به‌عبارت‌دیگر، چنین رویکردی ممکن است در نهایت زمینه‌ساز بازگشت به عقب شود.
 
تیم سیاست خارجی آقای پزشکیان و آقای ظریف در شرایط کنونی، بدون درنظرگرفتن واقعیات جهانی و صرفاً بر اساس پیشنهادهایی ایده‌آلیستی، از طرح‌های صلح و مودت سخن می‌گویند. درحالی‌که در روابط بین‌الملل، صلح و مودت زمانی محقق می‌شود که شما آمادگی کامل برای جنگ داشته باشید و قدرت بازدارندگی خودتان را تقویت کرده باشید. ضرب‌المثلی در این زمینه در روابط بین‌الملل وجود دارد که می‌گوید: اگر صلح می‌خواهی برای جنگ آماده شو. اگر دولت آقای پزشکیان و آقای ظریف به دنبال صلح هستند، باید ابتدا بر تقویت توان بازدارندگی ایران تمرکز کنند، نه اینکه در چارچوب برجام ۲، ایران را در موقعیتی بی‌دفاع قرار دهند و به دنبال قمار بر روی اسب بازنده باشند.
 
دیپلماسی زمانی می‌تواند به صلح منجر شود که با شرایط واقعی میدان بین‌المللی هماهنگ باشد. آیا دولت موفق شده است سیاست متوازن بین‌المللی را پیگیری کند، یا دوباره قصد دارد تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در سبد آمریکا قرار دهد؟ این در حالی است که آمریکا بارها در برجام و تجربه‌های دیگر آزموده شده است. چه تضمینی وجود دارد که برجام ۲ دچار سرنوشت مشابه برجام ۱ نشود؟ آیا قرار است دولت آقای پزشکیان از یک مسیر تکراری دوباره گزیده شود؟
 
انتهای پیام/


 

 

 

 

https://zamzam.ir/#home