هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
شنبه 27 خرداد 1402 23:11 ساعت
شناسه خبر : 368204
دولت سیزدهم در عرصه سیاست‌خارجی دولت نجات ملی بوده است. دولتی که یک سیاست‌خارجی فشل و ورشکسته را به یک دیپلماسی قدرتمند و فعال تبدیل کرد.
گروه سیاست - رجانیوز: در زمان پایان دولت دوازدهم، وضعیت در حالت نیمه ورشکستگی قرار داشت. تورم هر سال افزایش می‌یافت و دولت در اجرای همه سیاست‌هایش شکست خورده بود. پروژه دولت روحانی در یک توافق خلاصه شده بود و آنهم برجام بود. برجامی که خیلی زود بر باد رفت و دست دولت روحانی را در پوست گردو گذاشت. با وجود این شکست اما افراد نزدیک به آن دولت همواره برای فرار رو به جلو، دیپلماسی دولت روحانی را تکریم می‌کردند و آن را مصداق دانستن زبان دنیا می‌دانستند، ادعایی که این روزها بیشتر از هر زمان دیگری زیر سوال رفته است.
به گزارش رجانیوز؛ سلطان عمان پس از سال‌ها چندی پیش به ایران سفر کرد. سفری که در ادامه سیاست دیپلوماسی همسایگی دولت سیزدهم، قابل تحلیل و درک است. این سفر حامل چند پیام مهم بود؛ نخست اینکه اجماع منطقه‌ای که آمریکا علیه جمهوری‌اسلامی ایران درست کرده بود شکسته شده است و دوم اینکه عمان به عنوان قدیمی‌ترین میانجی و پیام‌رسان میان ایران و غرب، شاید مجددا قرار باشد پل ارتباطی میان ایران و غرب ایجاد کند. اتفاقی که با توجه به قرار گرفتن آزادسازی پول‌های بلوکه ایران از کره در مراحل آخر خود، چندان بعید بنظر نمی‌رسد. اما در این دو سال چه اتفاقی افتاد که از شنیدن جمله «نه، ممنون» از رییس‌جمهور آمریکا پس از پیشنهاد مذاکره، به شرایطی رسیدیم که مذاکره برای طرف غربی مجددا اولویت یافته است؟
پس از ثمر نیافتن مذاکرات هسته‌ای در اواخر بهار گذشته، بسیاری معتقد بودند سیاست‌های دولت سیزدهم نیز در عرصه بین‌الملل نمی‌تواند تحول مورد نظر و مطلوب را ایجاد کند. صدای این ادعاها هر چه می‌گذشت بلندتر می‌شد و با اغتشاشات داخل کشور و موضع‌گیری‌های مداخله جویانه غرب، بسیاری ایران را در شرایط انزوا می‌دیدند و معتقد بودند ایران در گوشه رینگ عرصه بین‌الملل گیر افتاده است.
اما درست پس از بر باد رفتن آرزوهای غرب برای براندازی در ایران، دوران جدیدی در سیاست‌خارجی ایران آغاز شد. تلاش‌های دولت در دو سال گذشته برای ایجاد روابط گسترده با کشورهایی که ظرفیت برقراری ارتباط با آن‌ها فراهم است پاسخ داد و شرایط عرصه بین‌الملل برای آن تغییر کرد. یکی از مهم‌ترین نمودهای آن که شوک عظیمی به آمریکا و رژیم صهیونسیتی وارد کرد؛ عادی‌سازی روابط و آشتی سیاسی جمهوری‌اسلامی ایران و عربستان بود. خبری که به محض انتشار گوش تحلیل‌گران برجامی را خراشید و خبر از تغییری مهم در عرصه بین‌الملل داد.
عربستان به عنوان بازوی آمریکا در خاورمیانه، در همه صحنه‌ها در این سال‌ها تلاش برای ضربه زدن به منافع جمهوری اسلامی ایران را داشت. در صحنه جنگ‌هایی که در عراق و سوریه شکل گرفت، عربستان از جدی‌ترین حامیان تروریست‌ها بود. در صحنه یمن که گذرگاه کلیدی در تجارت انرژی خلیج فارس است؛ عربستان به دنبال اشغال این کشور و افزایش فشار بر روی ایران بود. دخالت‌های عربستان به همین نقطه ختم نمی‌شد و این کشور با شبکه «ایران اینترنشنال» در مسائل داخلی ایران نیز دخالت می‌کرد. دیپلماسی همسایگی دولت سیزدهم اما، همه این حربه‌ها علیه ایران را شکست. عربستان نه تنها با بازگشت دوباره بشار اسد، به اتحادیه عرب موافقت کرد بلکه مذاکرات صلح یمن را نیز با سرعت بالایی پیگیری می‌کند. اینترنشنال را نیز از اختیار شرکت ولنت مدیا خارج کرد و اکنون این شبکه مستقیما در دست لابی‌گران صهیونیست است.
این روند اما ادامه یافت و گره‌های سیاست‌خارجی ایران در ماه‌های اخیر، یکی پس از دیگری باز شد. کشورهایی مانند امارات، اردن، مصر و دیگر کشورهای عرب جنوب و جنوب غرب خلیج فارس که به واسطه تنش‌های ایران و عربستان، روابطشان متخاصم شده بود؛ برای اصلاح روابط با ایران پیش قدم شدند. از سوی دیگر همان کشوری که وزیرش خود را برای آشوب زن، زندگی، آزادی گیس بریده کرد؛ دیپلمات ایرانی را پس از پنج سال آزاد کرد. آمریکا نیز به کره اجازه داد، تا پول‌های بلوکه شده ایران را برگرداند. رییس بانک مرکزی نیز به توافق‌های جالب توجهی در دیدار خود با مسئولین صندوق بین‌المللی پول رسید. توافق هسته‌ای از بین نرفت و ایران تکنولوژی هسته‌ای خود را پیشرفت داد و امروز از فناوری فوق پیشرفته آی.آر ۶ استفاده می‌کند.
جمهوری‌اسلامی ایران که در روزگار دولت روحانی، وزیر امورخارجه‌اش تقریبا ممنوع‌الخروج بود، امروز رییس دوره‌‌ای شورای حقوق بشر سازمان ملل است و چندی پیش نیز به نایب رئیسی شورای عمومی سازمان ملل و گزارشگر کمیته خلع سلاح این سازمان منسوب شده است. اتفاقی که برای یک کشور منزوی(!) نمی‌تواند وقوع یابد.
این وضعیت اما حاصل تغییر بنیادین سیاست‌خارجی ایران است، سیاست‌خارجه‌ای که روزگاری تنها غایتش لبخند غربی‌ها بود، امروز با استفاده از ظرفیت‌های موجود بخش قابل توجهی از منافع ایران در صحنه جهانی را بازیابی کرده و ادامه این روند نیز می‌تواند نتیجه‌های دلچسب بیشتری نیز برای ایران داشته باشد. روی شبکه خبرنگاران برجامی و سیاست‌مدارهای تاریخ مصرف گذشته ایران، این روزها سیاه‌تر از هر زمان دیگری است، زیرا بر خلاف تصور آن‌ها، با بالقوه کردن ظرفیت‌ها، می‌توان در عرصه بین‌الملل پویا بود و فعالیت کرد.
انتهای پیام/
