بررسی مفهوم "قائم" به عنوان یکی از ویژگی های امام عصر(عج)

وقتى جدّم امام حسين عليه السّلام به شهادت رسيد، ملائكه به سوى خداوند ناله و زارى نمودند تا آن‌جا كه مى‌فرمايد خداوند ائمه معصومين عليهم السّلام را از نسل امام حسين عليه السّلام به ايشان نشان دادند. ملائكه شادمان شدند، در اين هنگام يكى از امامان ايستاده بودند و نماز مى‌خواندند. خداوند فرمود: به واسطۀ اين قائم از قاتلين امام حسين عليه السّلام انتقام مى‌كشم.

گروه معارف – رجانیوز: به نام خدای مهربان- امامم! سلام. اجازه دهید این جمعه فصل درددل من با شما باشد.

آقا جان! در توصیف عظمتتان کم آورده ام!

آخرین معصوم علیه السلام! ما؛ اهل عالم که قرنهاست از درک حضور معصوم محرومیم و نمی دانیم هم صحبتی با امام چگونه باید باشد، بلد نیستیم با چه زبانی، واژه ای، ادبیاتی با شما حرف بزنیم؟!

برای ما صولت علوی(1) و هیبت محمدی صلی الله علیهما تنها یک کلمه است.

آخر تجربه ی هم صحبتی با کدام معصوم علیه السلام را داشته ایم که یاد بگیریم با شما چطور درددل کنیم؟!

گاهی با خودم می گویم نکند دل نوشته های ما برای مولایمان بی ادبی و جسارت به محضرشان باشد. اما آقای من! خدایمان شاهد است که عاشقانه های ما با شما از سوز دلهای بی قرارمان است و نه بی احترامی به ساحت والایتان.

نمی دانم. شاید اگر روزی چشمانمان بر جمال دل آرای شما افتاد و لیاقت درک حضورتان را پیدا کردیم، از عشق بازی هایی که با یاد و نامتان کردیم، شرمنده شویم.

شاید روزی که دیدار حاصل گشت، هیبت هادویتان(2) زبانمان را بند آورد و الکنمان کند که مولاجان! من خاک نشین کجا و شمای وجه الله کجا؟!

*****

امام مهدی(عج) در قرآن

و کنا نکذب بیوم الدین حتّی اتانا الیقین(3)

و روز دین را تکذیب می کردیم تا سرانجام به یقین رسیدیم.

امام صادق علیه السلام درباره ی این آیه شریفه فرمود: آن، روز قائم علیه السلام است و آن، روزجزاست.

حتی اتانا الیقین مقصود ایام قائم علیه السلام است.(4)

*****

امام حسین علیه السلام و امام مهدی(عج)

درکتاب شریف کمال الدین و تمام النعمه 5 حدیث از امام حسین علیه السلام درباره ی امام مهدی (عج) روایت شده. بیشترین اشاره ی امام حسین علیه السلام به قائم بودن حضرت مهدی (عج) است. از مجموع 5 روایت، سه روایت به این ویزگی حضرت (عج) اشاره دارد.

چیره شدن دین حق بر سایر ادیان به دست ایشان، برپایی عدل و داد بعد از پر شدن ظلم و جور در زمین، غربت امام و خونخواهی حضرت حجت علیه السلام از موضوعات صحبت شده در احادیث امام حسین علیه السلام درباره ی امام مهدی (عج) است.(5)

*****

طرح گرافیکی

برای دریافت پوستر در ابعاد بزرگ روی آن کلیک کنید

*****

ویژگی‌های امام مهدی(عج)

قائم

قائم به‌معناى برپاشونده در فرمان حق‌تعالى است، زيرا آن حضرت پيوسته در شب و روز، مهيّاى فرمان الهى است كه به محض اشاره ظهور نمايد.

[این لقب] از القاب خاصه و مشهورۀ آن حضرت است و در «ذخيره» آمده كه اسم آن حضرت در زبور سيزدهم و در كتاب «برليوموا» است.

امام رضا عليه السّلام فرمود: «او را قائم ناميدند، براى آن‌كه قيام به حق خواهد كرد»(6)

ابو حمزۀ ثمالى مى‌گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: اى فرزند رسول خدا! آيا همۀ شما قائم بر حق نيستيد؟ حضرت فرمودند: بلى، سؤال كردم: پس چرا حضرت قائم عليه السّلام «قائم» ناميده شد.

فرمودند: وقتى جدّم امام حسين عليه السّلام به شهادت رسيد، ملائكه به سوى خداوند ناله و زارى نمودند تا آن‌جا كه مى‌فرمايد خداوند ائمه معصومين عليهم السّلام را از نسل امام حسين عليه السّلام به ايشان نشان دادند. ملائكه شادمان شدند، در اين هنگام يكى از امامان ايستاده بودند و نماز مى‌خواندند. خداوند فرمود: به واسطۀ اين قائم از قاتلين امام حسين عليه السّلام انتقام مى‌كشم.(7)

در روايت ديگرى از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه فرمودند: همانا قائم، مهدى ناميده شد، چون مردم را به سوى امرى كه از آنان گم شده و كهنه شده است، هدايت مى‌فرمايد و قائم ناميده شده، چون قيام به حق مى‌كند.(8)

امام جواد عليه السّلام در جواب اين پرسش كه چرا او را قائم مى‌نامند، فرمودند: زيرا بعد از آن‌كه نامش از خاطره‌ها فراموش مى‌شود و بيشتر معتقدان به امامتش، از دين خدا برمى‌گردند، قيام مى‌كند.(9)

يكى از اعمالى كه در عصر امام صادق عليه السّلام و در ميان شيعيان مرسوم بوده و هست، اين است كه هنگام شنيدن نام «قائم» بلند مى‌شوند. اگرچه دليلى مسلّم بر وجوب قيام به هنگام ذكر اين لقب حضرت نيست، امّا اين عمل در حقيقت، اظهار ادب و احترام به آن امام عزيز است.

نقل شده كه در حضور امام رضا عليه السّلام كلمه «قائم» ذكر شد، حضرت برخاست و دستش را بر سر نهاد و فرمود: خداوندا! بر فرجش شتاب كن و راه ظهور و نهضتش را آسان گردان(10) و (11)

*****

امام مهدی (عج) و منتظران

سید بحرالعلوم

محمدمهدي فرزند سيد مرتضي طباطبايي، در شوال 1155 در شهر مقدس کربلا متولد شد. شبي که سيد ديده به جهان گشود، پدرش در خواب ديد که امام رضا(عليه السلام) به محمدبن اسماعيل بن ربيع از اصحاب امام کاظم و امام رضا و امام جواد(عليهم السلام) دستور داد شمعي بر فراز بام خانه سيد مرتضي برافروزد. وقتي آن را روشن ساخت، نوري از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهايت نداشت.

محمدمهدي، علوم مقدماتي حوزه را نزد پدرش فراگرفت و پس از تکميل دروس مقدماتي و سطح، از محضر بزرگاني چون: وحيد بهبهاني، شيخ يوسف بحراني و... استفاده کرد و در سنين جواني موفق به کسب اجتهاد گرديد. وي در سال1186به مشهد مقدس هجرت و هفت سال از عمرش را در کنار بارگاه منوّر امام رضا عليه السلام سپري کرد و در اين مدت در درس ميرزا مهدي اصفهاني خراساني شرکت جست. همچنين در سال 1193 به حجاز سفر کرد و دو سال در مکه به درس و بحث اشتغال داشت. از آثار حضور علامه بحرالعلوم، شرکت طلاب اهل سنت در درس او بود که بر اثر همين روشنگريها، امام جمعه شهر مکه در سن هشتاد سالگي شيعه شد.

علاّمه در طول حيات علمي خود، شاگردان زيادي را تربيت کرد؛ از جمله: شيخ جعفر کاشف الغطا، ملاّ احمد نراقي، حجة الاسلام سيد محمد باقر شفتي و....

علامه بحرالعلوم خدمات اجتماعي ارزنده اي نيز انجام داد که برخی از آنها عبارتند از:

1- تعيين جايگاه مرقد هود و صالح در قبرستان وادي السلام

2- بناي مقام حضرت مهدي در صحن مسجد سهله

3- تعمير مسجد شيخ طوسي

4- تأسيس کتابخانه خطي بحرالعلوم

5- اضافه کردن اراضي به حرم مطهر امام علي عليه السلام و...

سرانجام علامه بحرالعلوم در 24 ذي حجه 1212 به ديار باقي شتافت. پيکر پاکش را پس از تشييع در کنار قبر شيخ طوسي به خاک سپردند.(12)

*****

تشرفات

تشرّف سيّد بحر العلوم در مسجد سهله

از سید بحرالعلوم تشرفات متعددی نقل شده که تنها به همین بسنده می شود.

عالم جليل آخوند ملاّ زين العابدين سلماسى رحمه اللّه فرمود:

روزى در مجلس درس فخر الشيعه، آية اللّه علاّمۀ بحر العلوم قدّس سرّه در نجف اشرف نشسته بوديم، كه عالم محقّق جناب ميرزا ابو القاسم قمّى-صاحب كتاب قوانين-براى زيارت علاّمه وارد شدند.

آن سال، سالى بود كه ميرزا از ايران براى زيارت ائمّۀ عراق عليهم السّلام و حجّ بيت اللّه الحرام

آمده بودند. كسانى‌كه در مجلس درس حضور داشتند كه بيشتر از صد نفر بودند متفرّق شدند.

فقط من با سه نفر از خواصّ اصحاب علاّمه، كه در درجات عالى صلاح و ورع و اجتهاد بودند، مانديم.

محقّق قمّى رو به سيّد كرد و گفت: شما به مقامات جسمانى (به خاطر سيادت) و روحانى و قرب ظاهرى (مجاورت حرم مطهّر امير المؤمنين عليه السّلام) و باطنى رسيده‌ايد. پس از آن نعمتهاى نامتناهى، چيزى به ما تصدّق فرماييد.

سيّد بدون تأمّل فرمود: شب گذشته يا دو شب قبل (ترديد از ناقل قضيّه است) براى خواندن نماز شب به مسجد كوفه رفته بودم. با اين قصد، كه صبح اوّل وقت به نجف اشرف برگردم، تا درسها تعطيل نشود. (سالهاى زيادى عادت علاّمه همين بود.)

وقتى از مسجد بيرون آمدم، در دلم براى رفتن به مسجد سهله شوقى افتاد؛ امّا خود را از آن منصرف كردم، از ترس اين‌كه به نجف اشرف نرسم؛ ولى لحظه‌به‌لحظه شوقم زيادتر مى‌شد و قلبم به آن‌جا تمايل پيدا مى‌كرد.

در همان حالت ترديد بودم كه ناگاه بادى وزيد و غبارى برخاست و مرا به طرف مسجد سهله حركت داد. خيلى نگذشت كه خود را كنار در مسجد سهله ديدم. داخل مسجد شدم؛ ديدم خالى از زوّار و متردّدين است جز آن‌كه شخصى جليل القدر مشغول مناجات با خداى قاضى الحاجات است آن هم با جملاتى كه قلب را منقلب و چشم را گريان مى‌كرد. حالم دگرگون و دلم از جا كنده شد و زانوهايم مرتعش و اشكم از شنيدن آن جملات جارى شد. جملاتى بود، كه هرگز به گوشم نخورده و چشمم نديده بود؛ لذا فهميدم كه مناجات‌كننده، آن كلمات را نه آن‌كه از محفوظات خود بخواند؛ بلكه آنها را انشاء مى‌كند.

در مكان خود ايستادم و گوش مى‌دادم و از آنها لذّت مى‌بردم، تا از مناجات فارغ شد. آنگاه رو به من كرد و به زبان فارسى فرمود: مهدى بيا. پيش رفتم و ايستادم.

دوباره فرمود كه پيش روم. باز اندكى رفتم و توقّف نمودم.

براى بار سوم دستور به جلو رفتن داد و فرمود: ادب در امتثال است. (يعنى تا هرجا كه گفتم بيا نه آن‌كه به خاطر رعايت ادب توقّف كنى.)

من هم پيش رفتم تا جايى رسيدم كه دست ايشان به من و دست من به آن جناب مى‌رسيد.

ايشان مطلبى را فرمود.

آخوند ملاّ زين العابدين سلماسى مى‌گويد: وقتى صحبت علاّمه رحمه اللّه به اين‌جا رسيد، يك‌باره از سخن گفتن دست كشيد و ادامه نداد و شروع به جواب دادن محقّق قمّى راجع به سؤالى كه قبلا ايشان پرسيده بود كرد. آن سؤال اين بود، كه چرا علاّمه با آن همه علم و استعداد زيادى كه دارند، تأليفاتشان كم است. ايشان هم براى اين مسأله دلايلى را بيان كردند؛ امّا ميرزاى قمّى دوباره آن صحبت حضرت با علاّمه را سؤال نمود.

سيّد بحر العلوم رحمه اللّه با دست خود اشاره كرد كه از اسرار مكتومه است.(13)

*****

امام مهدی (عج) و مکذّبین

مهدی‌های دروغین تاریخ

مهدی‌های دروغین حتی قبل از تولد حضرت حجت علیه السلام و در زمان امامان معصوم علیهم السلام نیز بوده اند. اما ما در اینجا به کسانی که بعد از غیبت آن حضرت (عج) ادعای مهدویت کردند، اشاره می‌کنیم.

1-ابو محمد عبد الله مهدى، در آفريقا، که با يهود سازش داشت ودر بدايت امر زاهد وپرهيزکار بود. اين مهدى، معاصر با مکتفى عباسى بود، وى جنگهاى بسيار کرد ودر سال 280 داعيان خود را به مغرب فرستاد وچون به يمن رفت دعوى مهدويت نمود ولقب (القائم) به خود گرفت وسکه حجة الله زد. در سال 297، در روز جمعه، خود را به نام مهدى خواند ولقب امير المؤمنين بر خويش نهاد، ودر سال 344 وفات کرد. اين مهدى در آفريقا کارش بالا گرفت وپيروانش بسيار گشتند.

2- حاکم بامر الله، که در سال 386 به خلافت رسيد، در سن يازده سالگى همانند ديوانگان بود واحکام عجيبى صادر مى نمود؛ مثلا مدتى مردم را امر کرد بر در وديوار مسجد ومعابد وخيابانها به خلفا وصحابه دشنام بنويسند، زمانى فرمان داد زنان حق ندارند از خانه بيرون بیايند وبراى رفع احتياجات آنان کالاى مورد نياز را درب خانه ها ببرند وبا ظرفى دسته دار مانند بيل داخل خانه کنند، اگر مطابق ميل زنان شد، به جاى آن وجهش را بگذارند. کفاشان را منع کرد ديگر کفش براى زنان ندوزند به اين وسيله زنان 7 سال در زندان خانه بودند، بالاخره در حرکت از مصر به وسيله چهارپايى مفقود شد. پس از مدتى لباس پاره خون آلود او را يافتند، پيروانش چنان گمان نمودند که به آسمان عروج کرده است. او در بدو امر دعوى مهدويت نمود و آخر الامر مدعى الوهيت گرديد.

3- ابو عبدالله مغربى، متوفى به سال 524 که در مغرب اقصى در سال 522 دعوى مهدويت نمود وجنگهاى مهمى نمود وکارش بسيار بالا گرفت، تولدش 485 بود.

4- مهدى سودانى، تولدش در سال 1848 ميلادى بود وقتلش در سال 1885 پس از جنگهاى بسيار دعوى مهدويت کرد، در سال 1881 در رشته تصوف در آمد، در سال 1881 قيام کرد وخرطوم را گرفت، کم کم تمام سودان را به تصرف آورد وچهار جانشين معين نمود.

5- عباس الريفى، از اهل ريف مغرب اقصى بوده بين سال 690 و700 در آن حدود دعوى مهدويت نمود وفتنه عظيمى بر پا کرد.

6- الرجل الجبلى، گويا نامش عبد الله بوده در جبل خروج کرد و قريب سه هزار نفر با او بيعت نمودند و مدعى مهدويت گرديد، خروج وى در سال 717 بوده است.

7- توزرى مردى بود از اهل توزر از بلاد تونس در ايام دولت طائفه مدينيه، در مغرب خروج ودعوى مهدويت نمود ودر حصن وقلعه ماسا که از قلاع محکمه سوس اقصى است، متحصن گرديده وبالاخره او را مصامده به قتل رسانيدند. چنانکه شکيب ارسلان در تعاليق خود بر (المحاظرات) مى نويسد.

8- الرجل الطرابلسى، در نواحى طرابلس خروج نموده و ناپلئون (بناپارت) بين دمنهور ورشيد با او محاربه و او را به قتل رسانيد.

9- السيد محمد الجونپورى الهندى، ولادت او سنه 847، ودر سنه 910 بمرد. پدرش سيد خان اويسى و مادرش بى بى اخا ملک بود. وى در سنه 901 دعوى مهدويت نمود و خلق کثيرى با او بيعت کردند از جمله سلطان حسين حاکم داناپور. تاليفاتى دارد از جمله شواهد الولايه، مطلع الولايه، تذکره الصالحين، بار امانت وغيره،

[محمد بهشتی در کتابش نوشته] که اينها را حقير ديده و مطالعه کرده‌ام و از آنها معلوم مى‌شود که شياد طرارى بوده است. الغرض طايفه جونپوريه تا امروز در سند وگجرات وبدلى زياد وهمه معتقد به مهدويت سيد محمد هستند وبعضى از محققين منکر سيادت او هستند.

10- سيد محمد مشهدى، از اهالى مشهد مقدس بوده ودر زمان (فرخ سير)، از سلاطين هند، ابتدا دعوى مهدويت نموده وفرخ سير نيز با او بيعت نمود. سپس از نفوذ امر، پا به بالاتر گذارده مذهبى به نام (خفشانى) احداث نموده ودعوى وحى ونبوت کرد. وى کتبى تاليف نمود که حاوى الفاظ مهمله وبى معنى است. مشهورترين کتاب او (قوزه مقدسه) است. بلکه از عقايد آن ظاهر مى شود که مدعى بوده من محسن سقط شده ومادرم حضرت صديقه طاهره است. به هر حال نمازى ترتيب داد رو به جهات سته، يعنى چند کلمه رو به بالا وآسمان وچند کلمه نظر به زمين وزير پا بايد خواند. اين جماعت را اعيادى است که اهم آنها (عيد الجشن) مى باشد ودر روز هفتم ذى الحجه برگزار مى شود.

11- موسى کردى، مردى بود از اهالى کردستان، در زمان شاهخدا بنده دعوى مهدويت کرد وخدا بنده او را به قتل رساند.

12- ابو الکرم دارانى در بخارا خروج ودعوى مهدويت کرد وامر او قوت گرفت وامر به قتل تمام يهود ونصاراى بخارا کرد. سپس تمام کشته شده واموال آنها به غارت ويغما رفت، و تبعه او تا 60000 رسيد. سپس جرماغون از ملوک مغول با او محاربه کرد وخود ابو الکرم واصحابش به قتل رسيدند مگر قليلى از يارانش. او شعبده وبعضى از علوم غريبه را دارا بود.

13- شيخ علايى که در بادى امر نايب شيخ سليم عارف بوده سپس پا فراتر گذاشته ودعوى مهدويت نمود. مسکن او شهر بيانه از بلاد هند بود ودر سال 955 وفات کرد.

14- عبدالله عجفى، روز جمعه 26 شهر صيام 1081، در مسجد الحرام دعوى مهدويت نموده وبه قتل رسيد.

15- بنگالى، مردى بود از اهل بنگال هند در مسجد الحرام، که در ماه رجب 1203 دعوى مهدويت کرد وشريف مکه او را به قتل رسانيد.

16- محمد بن احمد سودانى، 1299 دعوى مهدويت نمود وخديو مصر او را به قتل رسانيد. حال او در تواريخ مشهور ومعروف است.

17- شيخ سعيد يمانى، ملقب به فقيه، 1256 در يمن دعوى مهدويت نمود وامام الهادى از ملوک وائمه يمن او را به قتل رسانيد.

18- السيد محمد بن على بن احمد الادريسى، در صيبا، به سال 1323 دعوى مهدويت نموده چنانچه شيخ عبد الواسع يمانى نوشته وليکن آنچه ا[محمد بهشتی ] از مطلعين شنيده آن است که او دعوى ننموده بلکه عوام معتقد به مهدويت او شدند.

19- الشيخ شمس الدين محمد الفريانى بن احمد المغربى، در سنه 824 در جبال حميده در مغرب دعوى مهدويت نمود وفريانى منسوب به فريانه از بلاد مغرب است.

20- الشيخ المغربى، در سنه 950 دعوى مهدويت نموده شعرانى او را ملاقات ومکالماتى با او نموده چنانچه در لطائف خود مى نويسد.(14)

ادامه دارد.

*****

امام مهدی (عج) و شهدا

شهید علی منیف اشمر

علی منیف اشمر، به سال ۱۳۵۵ در کویت متولد شد. پدرش «مُنیف اشمر» از اهالی روستاى «العُدیسه» در جنوب لبنان بود که به قصد زندگى و اشتغال، در کویت سکونت داشت.

علی، یازده - دوازده سال بیش‏تر نداشت به «کشافه المهدى (عج)»(جمعیت جوانان و نوجوانان فعال در مقاومت اسلامی) پیوست و نامش در گردانِ «ثامن الحجج (ع)» ثبت گردید. سیزده ساله بود که رسما به مقاومت اسلامی لبنان ملحق شد و علیه اشغالگران صهیونیست، سلاح به دست گرفت.

روز چهارشنبه، اول فروردین ۱۳۷۵ (۲۹شوال ۱۴۱۶ه.ق، ۲۰ مارس۱۹۹۶م) «على منیف اشمر»، پس از آن‏ که در کنار تصاویر حضرت امام خمینى(ره)، مقام معظم رهبرى حضرت آیت ‏اللَّه خامنه‏ اى، شهید سید عباس‏ موسوى و شهید صلاح غندور، آیاتى از قرآن کریم و وصیت‏نامه‏ ى خویش را قرائت کرد، در حالى که لباس کماندویى «میلیشیاى لحدى»(نظامیان لبنانی مزدور اسرائیل) را بر تن کرده بود، با همرزمان و فرماندهان خویش خداحافظى کرد و برای اجرای عملیات استشهادی علیه اشغالگران صهیونیست، عازم منطقه ی اشغالی در جنوب لبنان شد.

ساعت 30/ 16دقیقه، على، حدود ۳۰ کیلوگرم مواد منفجره ی همراه خود را در مسیر کاروان نظامیان اسرائیلی در منطقه ی «رَبّ ثلاثین» منفجر کرد و جمع قابل توجهی از چکمه پوشان صهیونیست را کشته و مجروح ساخت.

وصیت نامه ی شهید:

بسم‌الله‌ الرحمن‌ الرحیم‌

سلام‌ بر مولا و سرورم‌ سیدالشهدا، امام‌ حسین‌(ع‌) و برادرش‌ اباالفضل‌العباس‌علیه السلام‌

سلام‌ بر سید و مولایم‌ حضرت‌ صاحب‌ العصر و الزمان‌، امام‌ مهدی‌ منتظر(عج‌)

سلام‌ بر زنده‌ کننده‌ قیام‌ مسلمانان‌ و بنیان گذارانقلاب‌ اسلامی‌ مبارک ‌ایران‌، امام‌ خمینی‌(ره‌)

سلام‌ بر رهبر امت‌ اسلامی‌ و ولی‌ امر مسلمین‌ حضرت‌ آیت‌الله‌ سید علی‌خامنه‌ای‌(دام‌ ظله‌)

سلام‌ بر سیدالشهدای‌ مقاومت‌ اسلامی‌ شهید سید عباس‌ موسوی‌ و شیخ‌ الشهدای مان‌ شهید شیخ‌ راغب‌ حرب‌

سلام‌ بر رهبر عزیز، حضرت‌ حجت‌‌الاسلام‌ و المسلمین‌ سیدحسن‌ نصرالله‌(دام‌ ظله‌)

سلام‌ بر مجاهدان‌ مقاوم‌ و قهرمان‌ شجاع‌ِ مقاومت‌ اسلامی‌. رحمت‌ و برکات‌ خداوند بر آن ها

مولای‌ من‌، یا اباعبدالله‌ علیه السلام‌

با خداوند پیمان‌ بستم‌ و با شما عهد، که‌ در راه‌ خداوند گام‌ بردارم‌، درحالی ‌که‌ جانم‌ را به‌ کف‌ دست‌ گرفته‌ و خونم‌ را به‌ خاک‌ جبل‌ عامل‌ آمیخته‌ام‌. همان‌طور که‌ خون‌ شما بر خاک‌ مقدس‌ کربلا ریخته‌ شد؛ و امروز به‌ عهدی‌ که‌ بسته ‌بودم‌، وفا می‌کنم‌

مولای‌ من‌، یا صاحب‌ الزمان‌(عج‌)! چه قدر آروز داشتم‌ که‌ شهادتم‌ در مقابل‌ دیدگان‌ و وجود مبارک‌ شما باشد؛ ولی‌ طولانی‌ بودن‌ غیبت‌ شما واشتیاق‌ من‌ به‌ مولا و سرورانم‌ و اجداد پاکت‌، موجب‌ شد که‌ نتوانم‌ بیش‌ از این‌ در انتظار بمانم‌. از خداوند می‌خواهم‌ که‌ با این‌ شهادت‌، اجر شهادت‌ در رکاب‌ شریف‌ شما را به‌ من‌ عطا فرماید.

برادران‌ عزیزم‌، قهرمانان‌ دلیر مقاومت‌ اسلامی‌! اگر شما از آنان‌ به‌ رنج‌ و زحمت‌ می‌افتید، آن ها نیز از دست‌ شما رنج‌ می‌کشند. با این‌ تفاوت‌ که‌ شما به‌ لطف‌ خدا امیدوارید و آنها امیدی‌ ندارند. سوره‌ نساء ـ ۱۰۴

برای‌ شما چند مورد را که‌ در رابطه‌ با خط‌ ما، اصول‌ اساسی‌ به شمار می‌رود، یادآور می‌شوم‌:راه‌ جهادگرانه‌ ما، سخت‌ و طولانی‌ و پر از مشقّت‌ و ابتلائات‌ است‌؛ لذا برای ‌پیمودن‌ این‌ راه‌، باید تلاش‌ کنید تا روحیه‌های‌ عالی‌ و پاک‌ داشته‌ باشید؛ باید سینه‌ها را از هر گونه‌ تیرگی‌ و حجابی‌ که‌ انسان‌ را از خدایش‌ دور می‌سازد، پاک‌ کنید؛ همان‌ گونه‌ که‌ قبل‌ از من‌، برادران‌ شهیدم‌ به‌ شما توصیه‌ کرده‌اند، به‌ این‌ خط‌ شریف‌ تمسک‌ جویید واین‌ راه‌ را که‌ همان‌ طریق‌ مقاومت‌ است‌، بپیمائید؛ چون‌ این‌ راهی‌ است‌ که‌ خداوند فقط‌ ما را بر پیمودنش‌ برگزیده‌ است‌ و ما هم‌ نباید این‌ فرصت‌ را از دست‌ بدهیم‌، و مهم‌تر از آن‌، این‌که‌ نباید خون‌ شهدا را ضایع‌ کنیم‌ و باید امانات‌ آن ها را که‌ در نزد ماست‌، به‌ خوبی ‌پاسداری‌ کنیم‌.

بر دستورهای‌ فرماندهی‌ عزیز و فرماندهان‌ مقاومت‌ اسلامی‌ ملتزم‌ باشید. به‌ راهنمائی‌های‌ حضرت‌ رهبر ـ خامنه‌ای‌ جانم‌ به‌ فدایش‌ ـ و دبیر کل‌ حزب‌‌الله ‌لبنان‌ جناب‌ سیدحسن‌ نصرالله‌، ملتزم‌ باشید..

عکس‌های‌ شهدا را همیشه‌ مقابل‌ چشمانتان‌ قرار دهید و برای‌ محقق ‌شدن‌ اهدافی‌ که‌ آن ها به‌ خاطرش‌ به‌ شهادت‌ رسیدند، سعی‌ و تلاش‌ کنید و درخط‌ آن ها باقی‌ بمانید.

وصایای‌ حضرت‌ امیرالمؤمنین‌ به‌ فرزندانش‌ حسن‌ و حسین‌(علیهم‌السلام‌) را که‌ راه‌ و روش‌ زندگی‌ِ مورد رضای‌ خداوند را به‌ ما نشان‌ می‌دهند، و همین‌ طور وصایای‌ امام‌ خمینی‌ (قدس‌ سره‌) و راهنمائی‌های‌ ارزشمند و پر برکت‌ ایشان‌ را بخوانید، یاد بگیرید و به‌ آن‌ عمل‌ کنید.

...کمی‌ بعد از نوشتن‌ این‌ جملات‌ و کلمات‌، ان‌شاءالله‌ پیکرم‌ آتشی‌ خواهد شد که‌ اشغالگران‌ صهیونیسم‌ را که‌ هر روز و هر لحظه‌ در اذیت‌ شما سعی‌ و تلاش‌ می‌کنند، خواهد سوزاند. دشمن‌ گمان‌ می‌کند که‌ شما را ذلیل‌ کرده‌، لکن‌ هیهات‌. و پایان‌ این‌ آزار و اذیت‌ به‌ دست‌ مجاهدان‌ مقاومت‌ اسلامی‌، نزدیک‌ خواهد بود. ان‌ شاءالله‌

خانواده‌ی عزیزم!‌

بدانید که‌ اشغال‌ و اشغالگران‌ به‌ زودی‌ مضمحل‌ خواهد شد و ان‌ شاءالله ‌پیروزی‌ نزدیک‌ و آزادی‌ در راه‌ است‌ و سرنوشت‌ صهیونیست‌ها و مزدوران‌شان‌، کشته‌ شدن‌ و نیستی‌ است...‌

سلام‌ بر اراضی‌ مقدس‌

سلام‌ بر قدس‌ شریف‌

همانا گروه‌ گروه‌ مسلمانان‌ را می‌بینم‌ که‌ در مسجدالاقصی‌ به‌ امامت‌ حضرت‌ حجت‌ منتظر(عج‌) نماز بپا داشته‌اند.

برادرانم‌ در انتفاضه‌ اسلامی!

باید این‌ عمل‌ (عملیات‌ شهادت‌ طلبانه‌ خویش‌) را به‌ شما هم‌ هدیه‌ کنم‌ وان‌‌شاءالله‌ پیروزی‌ نزدیک‌ است‌ و این‌ وعده‌ای‌ است‌ که‌ خداوند به‌ ما داده‌است‌. بر شماست‌ که‌ بدانید دشمن‌ صهیونیستی‌ رو به‌ زوال‌ است‌ و زمین ‌مقدس‌ به‌ شما باز خواهد گشت‌ و این‌ وعده‌ الهی‌ است‌

و ما بعد از تورات‌ در زبور داود نوشتیم‌ که‌ البته‌ بندگان‌ نیکوکار من‌ ملک ‌زمین‌ را وارث‌ و متصرف‌ خواهند شد. سوره‌ انبیاء ـ ۱۰۵- و آخر دعوانا ان‌ الحمدلله‌ رب‌ العالمین‌

و آنان‌ که‌ در راه‌ ما به‌ جان‌ و مال‌ جهد و کوشش‌ کردند، محققاً آن ها را به‌ راه‌ هدایت‌ می‌کنیم‌ و همیشه‌ خدا یار نیکوکاران‌ است.‌ (سوره‌ عنکبوت‌ ـ ۶۹) برادرتان علی منیف اشمر(15)

*****

شعری ازملا محسن فیض کاشانی برای امام مهدی(عج)

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید

یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید

بنمای روی که جان ها گردد فدای رویت

بگشای لب که فریاد از مرد و زن بر آید

هر قوم راست راهی، شاهی و قبله گاهی

ماییم و درگه تو تا جان ز تن برآید

از کوی خویش بفرست سوی امیدواران

بویی چو بوی رحمان کان از یمن بر آید

بگشای تربتم را بعد از وفات بنگر

کز آتش درونم دود از کفن بر آید

یاران به حق مهدی گویید ذکر خیرش

هر جا که فیض نامش در انجمن بر آید(16)

*****

-------------------------------------------------------------------

منابع و پی نوشت ها:

1- قدرت

2-امام هادی علیه السلم هيبتى داشته كه نظير آن را احدى نداشته به‌طورى‌كه دشمنان آن حضرت احترام‌ها و تعظيم‌هايى براى آن جناب انجام مى‌دادند كه براى هيچ كس آن احترام‌ها را انجام نمى‌دادند، كه اين امر بر اثر هيبت آن حضرت بود نه از روى محبت و علاقه به آن بزرگوار، قائم عليه السّلام نيز همين‌طور است كه-به ويژه در دل دشمنان- هيبت و رعب خاصى دارد. ترجمه مکیال المکارم ج 1 ص273

3 -سوره مدثر آیه 47-46

4 -مستدرک کتاب المحجه فی ما نزل قائم الحجه ص 269

5-کمال الدین، باب 30 روایات امام حسین علیه السلام درباره ی دوازدهمین امام و غیبت او، ج1،صص 585-583

6- نجم الثاقب، باب دوّم

7- بحار الانوار، ج 51 ، ص 28

8-بحار الانوار، ج 51 ، ص 30

9- كمال الدين، ص ٣٧٨

10 - بحار الانوار، ج51 ، ص 30

11-موعودنامه فرهنگ الفبایی مهدویت صص550-549

12-ره توشه عتبات عاليات؛ جمعي از نويسندگان

13-برکات حضرت ولی عصر (عج) صص24-22 برگرفته از عبقری حسان ج2ص99س21

14-ادیان و مهدویت محمد بهشتی نشر حسینی ص71