هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه 18 ارديبهشت 1403 11:34 ساعت
شناسه خبر : 380378
امروزه سویس و کالباس در ایران رونق زیادی در میان خانواده های ایرانی دارد. داستان ورود این دو ماده غذایی به ایران در این مطلب برای خواننده بازخوانی شده است.
گروه تاریخ - رجانیوز: امروزه سویس و کالباس در ایران رونق زیادی در میان خانواده های ایرانی دارد. داستان ورود این دو ماده غذایی به ایران در این مطلب برای خواننده بازخوانی شده است.
به گزارش رجانیوز به نقل از جهان نیوز، تهیه سوسیس و کالباس در ایران به صورت کارخانه ای در سال ۱۳۰۷ شروع شد.
در این تاریخ فردی روسی به نام «افونسا» در بندر انزلی برای تأمین مایحتاج روزانه عده ای اتباع خارجی و عیسویانی که در آن منطقه بودند با ماشین کوچک دستیاش شروع به تولید این ماده غذایی کرد.
در سال ۱۳۰۹ لیشینسکی نماینده بازرگانی روسیه برای تولید روزانه ٥۰ - ٤٠ کیلو گرم کالباس، کارخانه کوچکی از آلمان به بندر انزلی آورد در تهران نیز آرزومان آودنیسیان از اهالی سلماس که پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ روسیه به ایران بازگشته بود از سال ۱۳۰۳ به همراه همسر و دو فرزندش و چهار کارگر از ارامنه ایران به تهیه فرآورده های گوشتی سوسیس و کالباس اشتغال داشتند.
لیشینسکی در ۱۳۱۲ کارخانه اش را به تهران منتقل کرد و ضمن به کارگیری یک متخصص کالباس ساز آلمانی از آودنیسیان نیز دعوت به کمک کرد.
آرزومان آودنیسیان در کارخانه کالباس سازی در روسیه کار کرده بود و در این زمینه دانش و اطلاعات و تخصص داشت لذا این دعوت را با علاقه پذیرفت و شریک شد چندی بعد لیشینسکی به روسیه بازگشت و کارخانه را به آرزومان واگذار کرد در این زمان تولید کارخانه از کشتار هر هفته چهار - پنج رأس خوک و مصرف هفتگی ٥٠٠ - ٤٠٠ کیلوگرم گوشت گاو بود.
آرزومان کار خود را وسعت بخشید و در ۱۳۳۷ در یافت آباد جنوب غرب تهران کارخانه بزرگی تأسیس کرد، با پیروزی انقلاب اسلامی این کارخانه مصادره شد و در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت و به «شرکت گوشتیران آرزومان» تغییر نام داد این شرکت همچنان بزرگترین تولید کننده فرآورده های گوشتی سوسیس و کالباس در ایران است.
در ابتدا مصرف کالباس به دلیل استفاده از گوشت خوک در ترکیب آن مختص اقلیتهای مسیحی بود اما از دهه ۱۳۵۰ به بعد تولید کالباس بدون گوشت خوک نیز آغاز شد لذا مصرف آن به طبقه متوسط جامعه ایران نیز نفوذ کرد.
منبع: دنیای تغذیه شماره اول اول؛ گفتگو با جوزانی ١٣٨٤/٧/٢٨
انتهای پیام/
