هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه 15 تير 1400 11:36 ساعت
شناسه خبر : 349272
محمدحسین صفّارهرندی
دو خاطره کوچک از یک بزرگ
محمدحسین صفّارهرندی طی یادداشتی نوشت: در سال هایی که دوره اصلاحات دوم خردادی نام گرفت، برای سخنرانی در یکی از استان های شمالی دعوت شده بودم. از میزبان شنیدم که همزمان با حضور من، آن ها پذیرای میهمان ارجمند دیگری هستند که از مراتب ارادت من به آن بزرگ آگاهی داشتند. گفتند که آیت الله مصباح برای سخنرانی در جمع جوانان تشنه حقیقت، از شهری به شهر دیگر رفته و در هر شهر ساعتی با مخاطبان سخن گفته و از شبهات و پرسش های آنان گره گشایی کرده است.
هنگام غروب، در حالی که از آخرین سخنرانی بازگشته بود به محضرشان رسیدم و عرضه داشتم در سن و سال شما - که آن روز زیاده از هفتاد سال می شد- این میزان آمد و شد و ۶-۷ سخنرانی در یک روز برای سلامتی شما ضرر ندارد؟
مرحوم آیت الله مصباح در پاسخ فرمودند: "از قضا در گذشته، حال و روز من چنان بود که بعد از یک سخنرانی، دچار سر درد شدیدی می شدم که طاقت از من گرفت اما این روزها حتی با چندین سخنرانی در یک روز، از سردرد خبری نیست و گویا بهبودی کامل یافته ام".
ایشان در ادامه افزودند: "این اتفاق در حالی افتاد که من هیچ برنامه درمانی برای مداوای آن بیماری نداشته ام تنها چیزی که در زندگی من تغییر کرده، فحش های فراوانی است که مدعیان اصلاحات این روزها نثارم می کنند. گمان کنم آن فحش ها درمان درد من شده است. و سپس به کنایه گفتند: شاید در کنار شاخه های مختلف درمان، "فحش درمانی" را هم باید اضافه کرد".
در سال های میانی دولت اصلاحات، به دنبال تعّرض های هر روزه به ساحت مقدسات و هجوم ناجوانمردانه به ارزش های جامعه اسلامی و ایرانی، من هم پای سخنان علامه مصباح در جمع دانشجویان گرد آمده در اردوی آبعلی حاضر بودم ایشان با مدد جستن از آیه کریمه"تدبیر"، به جوانان ملتهب و بی تاب از قضایای دل آزار آن ایّام این گونه دلداری می داد:"این ۴ سال و ۸ سال ها با نگاه محدود نگر ما طولانی و طاقت فرسا به نظر می آید در حالی که با نگاه الهی، این زمان ها چنان کوتاه و ناچیزند که با چشم برهم زدنی تمام می شوند".
آن گاه به آیه کریمه" یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ" استشهاد کردند و گفتند:" خداوند تدبیر امر را در یک روز می کند که آن روز نزد شما هزار سال است. حال با این مقیاس، ۴ سال می شود کمتر از ۶ دقیقه و ۸ سال کمتر از ۱۲ دقیقه"!
سپس افزودند:" اگر می خواهید این دوره سخت و پرمحنت، کوتاه و تحملش برایتان آسان شود، به این ماجرا از منظر الهی نگاه کنید".
این منطق الهی و آرامش آفرین مثل آب سردی بود که بر سرزمین گُر گرفته وجود این جوانان غیرتمند سرازیر می شد.
برای همه آنها که در مواجهه با ناملایمات گوناگون، بی تاب می شوند و عنان از کف می دهند، تأسی به سیره پاک این عبد صالح خدا و حکیم دوران، نسخه ای شفا بخش است.
سالیان درازی است که نگارنده این سطور با آموزه های الهی آن مرد بزرگ، مأنوس بوده و از آن ها خیر فراوان دیده است.
