مختومه کردن پرونده PMD با محکوم کردن ایران به داشتن فعالیت مخفیانه نظامی در حوزه هسته‎ای!/ شورای حکام گزارش آمانو را تأیید و مبنا قرار داد/ الزام ایران به همکاری با آژانس بیش از 10 سال با ارائه دسترسی به اماکن، مواد و تجهیزات نظامی

گروه بین الملل – رجانیوز: چند روز پس از انتشار گزارش آمانو درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‎ای ایران و محکوم کردن ایران به داشتن فعالیت نظامی مخفیانه در حوزه هسته‎ای، شورای حکام آژانس انرژی اتمی نیز با انتشار پیش‎نویس قطعنامه‎ای، ضمن به رسمیت شناختن گزارش آمانو، از ایران خواسته‎ است تا بصورت استثنائی، نظارت‎های ویژه آژانس را بپذیرد و بر این اساس، دسترسی به مراکز نظامی و اقلام با کاربری دومنظوره را برای آژانس فراهم کند.

به گزارش رجانیوز، در این گزارش همچنین پرونده PMD ایران با برسمیت شناختن قرائت آمانو از این پرونده یعنی محکومیت ایران در به داشتن برنامه مخفیانه نظامی هسته‎ای، مختومه اعلام شده است و از سوی دیگر پرونده ایران تا 10 سال در دستور کار شورای حکام قرار گرفته است.

این در حالی است که مطابق با این قطعنامه ایران ملزم است پس از بازه زمانی ده ساله اجرای برجام نیز، نظارت خاص و استثنائیی آژانس را برای مدتی که آژانس تعیین خواهد کرد بپذیرد.

بر اساس بند (2)، (3) و (15) پیش نویس قطعنامه‎ای که  آژانس منتشر کرده است، ایران به عنوان یک نمونه استثنائی در حقوق بین‎الملل در حوزه بازرسی هسته‎ای محسوب شده و با اصرار تاکید شده است که این توافق نمی‎تواند معیار برخورد با سایر کشورها باشد:

2. یادآوری می نماید که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران می باشد و نباید از آنها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه های شناخته شده بین‌المللی شود؛

2. Recalls that under United Nations Security Council resolution 2231 (2015) all provisions in the JCPOA are only for the purpose of its implementation between the E3/EU+3 and Iran and should not be considered as setting a precedent for any other State or for principles of international law and the rights and obligations under the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons and other relevant instruments, as well as for internationally recognised principles and practices;

3. در این رابطه تأکید می‌نماید که راستی‌آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران که در برجام پیش بینی شده است نباید به عنوان ایجاد سابقه ای برای رویه‌های استاندارد راستی آزمایی آژانس تلقی شود، و همچنین تاکید می نماید که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی آزمایی تبعیت دولت ها از موافقتنامه های پادمانی آنها و در موارد مرتبط با پروتکل های الحاقی و گزارش آنها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آنها را تغییر دهد؛

15. پیوست شماره 5 را انجام داده است، دیگر به موضوع «اجرای موافقتنامه پادمان ان پی تی و مفاد ذیربط اجرای قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» نخواهد پرداخت و من بعد به یک دستور کار مستقل راجع به اجرای برجام و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد پرداخت؛

این در حالی است که در بند (4) پیش نویس این قطعنامه، اعلام شده است که ایران علاوه بر تعهد 10 سال پذیرش شرایط خاص نظارتی، پس از اتمام مدت 10 سال نیز ایران ملزم به پذیرش این شرایط خواهد بود تا برنامه هسته‎ای خود را تحت این شرایط ویژه و استثنائی ادامه دهد.

4. از دبیرکل درخواست می کند تا:

یک) قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، و تا زمانی که شورای حکام رسیدگی به موضوع ایران را خاتمه نداده است، گزارش مکتوبی در مورد اجرای تعهدات برجامی ایران و موضوعاتی که مرتبط با راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد می شود را ارائه نماید، و بعد از آن نیز قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، گزارش های مکتوب بروزرسانی راجع به اجرای تعهدات مربوطه ایران وفق برجام برای کل دوره آن تعهدات ارائه نماید، مگر اینکه شورا به گونه دیگری تصمیم بگیرد؛

پیش نویس این قطعنامه، در بند  (8) خود نیز گزارش اخیر آژانس درباره PMD را به رسمیت شناخته است و قرائت آمانو از پرونده PMD  را قرائت مورد تایید خود عنوان کرده است که بر اساس آن ایران محکوم به داشتن برنامه مخفیانه نظامی هسته‎ای تا سال 2009 شده و البته شورای حکام پس از برسمیت شناختن این اتهام علیه ایران، در بند (9) قطعنامه پرونده PMD را مختومه اعلام کرده است.

 8. گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/2015/68، که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر 2011 در سند GOV/2011/65 می باشد، را مورد لحاظ قرار می دهد؛

9. همچنین ملحوظ می دارد که همه فعالیت ها در نقشه راه برای روشن ساختن موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران طبق برنامه زمانی توافق شده انجام گردیده و علاوه بر این ملحوظ می دارد که این امر رسیدگی به این دستور کار]موضوعات باقیمانده گذشته و حال[ توسط شورای حکام را خاتمه می دهد؛

اما شاید مهمترین بخش از این قطعنامه را باید بند (10) آن دانست که بر اساس آن ایران ملزم به ارائه دسترسی به منظور بازرسی از مراکز نظامی و همچنین ارائه دسترسی به منظور بازرسی از مراکز نظامی و غیر نظامی که اقلام وارداتی با کاربری دوگانه را مورد مصرف قرار می دهند شده است:

10. مجددا تاکید می کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری نماید از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، [و] تاکید می نماید که این همکاری و اجرا[ی موافقتنامه و پروتکل] برای حصول نتیجه گیری گسترده تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز قرار دارند ضروری می باشد، و همچنین مجددا تاکید می کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Q پیوست شماره یک برجام و بند 7 .6 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری نماید؛

10. Reaffirms that Iran shall cooperate fully and in a timely manner with the IAEA through implementation of its Comprehensive Safeguards Agreement and Additional Protocol, including by providing access, reaffirms that such cooperation and implementation are essential for the IAEA to reach the Broader Conclusion that all nuclear material in Iran remains in peaceful activities and reaffirms also that Iran shall cooperate fully and in a timely manner with the IAEA through implementation of its nuclear related commitments under the JCPOA, including, inter alia, as set out in Annex 1, Section Q of the JCPOA and Annex 4, paragraph 6.7;

بر اساس بخش Q   از پیوست یک برجام، ایران ملزم به ارائه دسترسی برای بازرسی از امکان نظامی خواهد بود و در صورت عدم همکاری، بصورت اتوماتیک و بر اساس مکانیزم ماشه، پرونده ایران به شورای امنیت ارسال شده و تحریم‎ها مجددا اعمال خواهد شد.

Q  دسترسی

74. درخواست هاي دسترسی بر مبناي مقررات برجام با حسن نیت و با احترام کامل به حقوق حاکمیتی ایران، ارائه خواهد شد و در حداقل ضروري براي اجراي موثر مسوولیت هاي راستی آزمایی تحت این برجام، نگه داشته خواهد شد. هماهنگ با رویه هاي معمول پادمان هاي بین المللی، چنین درخواست هایی با هدف مداخله در فعالیت هاي نظامی ایران یا دیگر فعالیت هاي مرتبط با امنیت ملی ایران نبوده اما منحصراً براي حل نگرانی هاي برخاسته از تحقق تعهدات برجام و دیگر تکالیف پادمانی و عدم اشاعه اي ایران خواهد بود.

78.  اگر عدم وجود مواد و فعالیت هاي اعلام نشده و یا فعالیت هاي مغایر با برجام بعد از اجراي ترتیبات جایگزین موافقت شده توسط ایران و آژانس نتواند راستی آزمایی شود، یا دو طرف قادر نباشند به طریق رضایت بخشی براي راستی آزمایی عدم وجود مواد یا فعالیت هاي هسته اي اعلام نشده یا فعالیت هاي مغایر با برجام در مکان هاي مشخص شده، در مدت 14 روز از ارائه درخواست اولیه آژانس براي دسترسی به توافق برسند، ایران در مشورت با اعضا کمیسیون مشترك، نگرانی هاي آژانس را از طریق شیوه هاي لازم مورد توافق بین ایران و آژانس حل می نماید. در صورت عدم وجود یک توافق، اعضا کمیسیون مشترك با اجماع و یا با راي 5 عضو از 8 عضو، نظر خود را در خصوص روش ضروري براي حل نگرانی آژانس ارائه خواهند داد. فرآیند مشورت و یا هر عمل دیگر مرتبط توسط اعضا کمیسیون مشترك نبایستی بیشتر از 7 روز به طول بیانجامد و ایران اقدامات ضروري را در طی 3 روز اجرا خواهد کرد.

بر اساس بخش 7 .6 .  پیوست 4 برجام نیز ایران ملزم به ارائه دسترسی به منظور بازرسی از مراکز نظامی و غیر نظامی که اقلام وارداتی با کاربری دوگانه را مورد مصرف قرار می دهند شده است:

7 .6 .  ایران به مکانهاي در نظر گرفته شده براي استفاده از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوري مندرج در NFCIRC/254/Rev.12/Part 1 (یا آخرین نسخه هاي این اسناد که توسط شوراي امنیت روزآمد می شود) که از طریق رویه هاي مندرج در بخش 6 این پیوست وارد شده به آژانس دسترسی خواهد داد.

در همین حال در بند نهایی این قطعنامه نیز با وجود ادعای بسته شدن پرونده PMD باز هم پرونده ایران به مدت 10 سال در دستور کار شورای حکام باقی خواهد ماندو از دستور کار خارج نخواهد شد.

14- تصمیم می گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیر کل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.

در ادامه متن کامل این گزارش را می‎خوانید:

اجرای برنامه جامع اقدام مشترک و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد

پیش نویس قطعنامه ارائه شده توسط چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده.

ارائه شده ذیل دستورکار: «ارزیابی نهایی در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران»

شورای حکام،

(الف) با یادآوری همه قطعنامه ها و تصمیم های مصوب شورای حکام در مورد برنامه هسته‌ای ایران،

(ب) همچنین با یادآوری تصمیم‌های شورای حکام راجع به ارائه همکاری های فنی به ایران،

 (ج) همچنین با یادآوری گزارش های مدیرکل در خصوص این موضوع و مدنظر قرار دادن گزارش های اخیر وی مندرج در GOV/2015/53, GOV/2015/54,  و GOV/2015/68،

(د) با تاکید بر ضرورت تبعیت کامل کلیه دولت های عضو معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای از تکالیف خود، و با یادآوری حق دولت های عضو وفق مواد 1 و 2 معاهده برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد صلح آمیز بدون تبعیض وفق ماده 4 این معاهده،

(هـ) با تمجید از دبیرکل و دبیرخانه به خاطر تلاش های حرفه ای و بی طرفانه جهت اجرای موافقتنامه پادمان در ایران و به خاطر انجام فعالیت های ضروری راستی آزمایی و نظارت مرتبط با هسته ای طبق برنامه اقدام مشترک مورد توافق بین 1+5 و ایران در تاریخ 24 نوامبر 2013،

(و) با استقبال از انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک توسط 1+5 در تاریخ 14 ژوئیه 2015 که طبق قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد مورخ 20 ژوئیه 2015 مورد تائید قرار گرفت، و نیز «نقشه راه برای روشنگری در خصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران» که در تاریخ 14 ژوئیه 2015 بین ایران و آژانس توافق شد و در سند شماره GOV/INF/2015/2014 درج شده است،

(ز) با راهنمایی گرفتن، ازجمله، از تاکید شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 2231 (2015) مبنی بر اینکه «انعقاد برجام نشانگر یک تغییر اساسی در رسیدگی به این موضوع است»،

(ح) با استقبال از اینکه همه مشارکت کنندگان در برجام گام هایی برای ایفای تعهدات خود وفق برجام برداشته اند،

(ط) با وقوف به ماهیت درازمدت مفاد برجام و آثار آن برای آژانس،

(ی) با آگاهی از پیوست شماره 3 برجام، که در آن مولفه های همکاری هسته ای با ایران در چارچوب برجام از جمله از طریق همکاری فنی با آژانس، به نحو مقتضی، مشخص شده است،

(ک) با یادآوری تصمیم مورخ 25 اوت 2015 برای ارائه مجوز به مدیرکل جهت اجرای راستی آزمایی و نظارت مورد نیاز در مورد تعهدات مرتبط هسته ای ایران طبق برجام، و ارائه گزارش برای کل دوره آن تعهدات مشروط به وجود منابع موردنیاز و منطبق با رویه های پادمانی استاندارد آژانس؛ و تصمیم مربوط به ارائه مجوز به آژانس برای مشورت و تبادل اطلاعات با کمیسیون مشترک به نحو پیش بینی شده در گزارش مدیرکل در سند GOV/2015/53،

(ل) با تاکید بر نقش مستقل و ضروری آژانس در راستی آزمایی تبعیت ایران از تکالیف خود طبق موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل دوره ای که به صورت موقت اجرا خواهد شد، و در این قالب از حیث ارائه اطمینان معتبر مبنی بر ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، و با تاکید بر نقش مهم آژانس در راستی آزمایی اجرای کامل تعهدات مرتبط هسته ای ایران وفق برجام،

(م) با استقبال از تاکید مجدد ایران در برجام مبنی بر اینکه ایران تحت هیچ شرایطی هیچگاه به دنبال توسعه یا تحصیل سلاح های هسته ای نخواهد رفت، و موافقت ایران برای خودداری از فعالیت هایی که می تواند منجر به توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای شود،

1. از تعهدات پذیرفته شده توسط ایران طبق برجام برای اجرای موقت پروتکل الحاقی به موافقتنامه جامع پادمان طبق ماده 17 (ب) پروتکل الحاقی، تلاش برای تصویب آن طبق بازه زمانی پیش بینی شده در پیوست شماره 5 برجام و اجرای کامل کد اصلاحی 1/3 ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان، که در تاریخ 18 اکتبر 2005 توسط ایران به مدیرکل آژانس اعلام شد، استقبال می نماید؛

2. یادآوری می نماید که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران می باشد و نباید از آنها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه های شناخته شده بین المللی شود؛

3. در این رابطه تاکید می نماید که راستی آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران که در برجام پیش بینی شده است نباید به عنوان ایجاد سابقه ای برای رویه های استاندارد راستی آزمایی آژانس تلقی شود، و همچنین تاکید می نماید که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی آزمایی تبعیت دولت ها از موافقتنامه های پادمانی آنها و در موارد مرتبط با پروتکل های الحاقی و گزارش آنها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آنها را تغییر دهد؛

4. از دبیرکل درخواست می کند تا:

یک) قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، و تا زمانی که شورای حکام رسیدگی به موضوع ایران را خاتمه نداده است، گزارش مکتوبی در مورد اجرای تعهدات برجامی ایران و موضوعاتی که مرتبط با راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد می شود را ارائه نماید، و بعد از آن نیز قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، گزارش های مکتوب بروزرسانی راجع به اجرای تعهدات مربوطه ایران وفق برجام برای کل دوره آن تعهدات ارائه نماید، مگر اینکه شورا به گونه دیگری تصمیم بگیرد؛

دو) در این رابطه، در هر زمان که مدیر کل دلایل منطقی مبنی بر وجود موضوع مورد نگرانی داشته باشد، طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد یا اساسنامه آژانس، به شورای حکام برای اقدام مقتضی، و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد، گزارش بدهد؛

5. از دبیرخانه آژانس در انجام فعالیت هایی که طبق قطعنامه شماره 2231 (2015) و برجام بر عهده آن گذاشته شده است، حمایت می نماید؛

6. همچنین از مشورت و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک حمایت می کند؛

7. از همه دولت های عضو می خواهد با آژانس برای انجام وظایفی که به این قطعنامه مرتبط است همکاری کنند؛

8. گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/2015/68، که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر 2011 در سند GOV/2011/65 می باشد، را مورد لحاظ قرار می دهد؛

9. همچنین ملحوظ می دارد که همه فعالیت ها در نقشه راه برای روشن ساختن موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران طبق برنامه زمانی توافق شده انجام گردیده و علاوه بر این ملحوظ می دارد که این امر رسیدگی به این دستور کار]موضوعات باقیمانده گذشته و حال[ توسط شورای حکام را خاتمه می دهد؛

10. مجددا تاکید می کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری نماید از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، [و] تاکید می نماید که این همکاری و اجرا[ی موافقتنامه و پروتکل] برای حصول نتیجه گیری گسترده تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز قرار دارند ضروری می باشد، و همچنین مجددا تاکید می کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Q پیوست شماره یک برجام و بند 7 .6 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری نماید؛

11. تصمیم می گیرد که بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل به شورای حکام مبنی بر اینکه آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای1 .15 الی 11 .15 1 پیوست شماره 5 برجام را انجام داده است، مفاد قطعنامه های GOV/2003/69 (12 سپتامبر 2003)، GOV/2003/81 (26 نوامبر 2003)، GOV/2004/21 (13 مارس 2004)، GOV/2004/49 (18 ژوئن 2004) ، GOV/2004/79 (18 سپتامبر 2004)، GOV/2004/90 (29 نوامبر 2004)، GOV/2005/64 (11 اوت 2005)، GOV/2005/77 (24 سپتامبر 2005)، GOV/2006/14 (4 فوریه 2006)، GOV/2009/82 (27 نوامبر 2009)، GOV/2011/69 (18 نوامبر 2011) و GOV/2012/50 (13 سپتامبر 2012)، لغو خواهد گردید، و همچنین تصمیم می گیرد که تصمیم شماره GOV/2007/7 و تصمیم های بعدی راجع به ارائه مساعدت های فنی به ایران که از طریق کمیته همکاری های فنی آژانس (TACC) بر مبنای اسناد GOV/2008/47/Add.3، GOV/2009/65، GOV/2011/58/Add.3، GOV/2013/49/Add.3 و GOV/2015/60/Add.3 اتخاذ شده بود، لغو خواهد شد؛

12. اهمیت احترام کلیه مشارکت کنندگان ذیربط برجام به تعهدات مربوط به خود و تکالیف مربوطه را ملحوظ می دارد؛

13. تصمیم می گیرد بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل آژانس مبنی بر اینکه آژانس تایید نموده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای 1 .15 الی 11

14. پیوست شماره 5 را انجام داده است، دیگر به موضوع «اجرای موافقتنامه پادمان ان پی تی و مفاد ذیربط اجرای قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» نخواهد پرداخت و من بعد به یک دستور کار مستقل راجع به اجرای برجام و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد پرداخت؛

15.  تصمیم می گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیر کل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.