رئیس جمهور مجوز عبور از دو خط قرمز مهم مذاکراتی را از کجا دریافت کرد!؟ / پالس های غلطی که از سخنان روحانی ارسال شد، چه بر سر مذاکرات می‎آورد؟

گروه سیاسی – رجانیوز: رسانه‎های غربی و شاید مقامات غربی، پالس‎های غلطی که از گفتگوی رئیس جمهور با خبرنگاران منتقل شده را به خوبی گرفته‎اند، تا زمینه ایجاد یک توافق خوب بیش از پیش از بین برود، چنانکه روز گذشته روزنامه فایننشنال تایمز به قلم خبرنگار ایرانی‎الاصل خود نوشت: «رئیس‌جمهور ایران، مردم کشورش را برای تأخیر در لغو تحریم‌های غرب حتی بعد از تحقق توافق نهایی هسته‌ای ایران و ۱+۵ آماده کرد.»

به گزارش رجانیوز، رئیس جمهور در کنفرانس خبری خود دو خط قرمز قطعی در مذاکرات پیش رو که بارها به صورت علنی و غیرعلنی بر روی آنها توافق و بر پیگیری آنها تاکید شده را به اختیار خود جابجا کرد تا پالس جدیدی برای غرب صادر شده با شد؛ موافقت با تاخیر در لغو تحریم‎ها و ابراز اطمینان نبست به اجرایی کردن پروتکل الحاقی نیز توسط ایران.

این در حالی است که چارچوب تعیین شده وقطعی یک توافق خوب که امکان پذیرفته شدن از سوی نظام را نیز داشته باشد، عدم پذیرش پروتکل الحاقی و لغو کامل و یکجایی تحریم‎ها، همزمان با امضاء توافق بوده و به دولت و تیم مذاکره کننده،اجازه توافق خارج از این چارچوب داده نشده است.

این نکته را سیدعباس عراقچی در آخرین حضور خود در گفتگوی ویژه خبری اینگونه بیان کرد: «در موضوع هسته ای که بسیار حساس و مرتبط با امنیت و منافع ملی است، اصول و چهارچوبها بسیار مهم مشخص هستند. مقام معظم رهبری در سخنرانی خود اشاره کردند این خطوط قرمز تحت نظر ایشان تدوین می شود و جزئیات به کسانی که در صحنه هستند واگذار می شود. شورایی برای طراحی عملیاتی مذاکرات وجود دارد و افرادی توسط مقامات عالیه نظام مشخص شده اند و تحت نظر رئیس جمهور این چهارچوبها را تشریح و تعیین می کنند. این چهارچوبها به تیم مذاکره کننده منتقل می شود و ما در صحنه عمل موظف به حرکت در این چهارچوبها هستیم و وظیفه ماست رعایت دقیق خطوط قرمز را داشته باشیم.»

اما رئیس جمهور در گفتگو با رسانه‎ها به راحتی دو بخش از مهمترین‎ خطوط و چارچوب‎های مورده اشاره عراقچی را نقض کرده و عملا پالسی غلط و البته به ضرر مذاکرات و حصول یک توافق خوب را به طرف مقابل ارسال کرد که بر آن مبنا، ایران در موضوع پروتکل الحاقی و لغو تحریم‎ها در روز توافق قصد ایستادگی نداشته و آماده است این خطوط قرمز را کنار بگذارد!

رئیس جمهور در پاسخ به سئوال فایننشنال تایمز درباره بحث تحریم ها و تخمین فاصله بین امضا و اجرای توافق، گفت: زمانی که ما به تفاهم برسیم تا اجرای کامل توافق یک فاصله ای خواهد بود که این فاصله چند ماهه جزء مواردی است که درباره آن بحث می شود ... اینکه تحریم ها چگونه لغو شود مورد بحث است اینکه اعلام لغو با اجرای لغو چگونه باشد و زمان آن را تعیین کنیم و اینکه تعهدات ایران چگونه باشد چرا که یک زمانی خواهد برد و ممکن است هفته ها یا چند ماه طول بکشد تا همه تعهدات اجرا شود بحث می کنیم مجموعا اینکه از زمانی توافق اجرا شود تا زمانی که تعهدات اجرایی و عملیاتی شود چقدر زمان می برد هنوز محل بحث است اما حتما چند ماهی زمان خواهد برد.

این در حالی است که نه تنها مسئولین ارشد نظام و رهبری معظم انقلاب که حتی رئیس جمهور نیز پیش از این بارها از لزوم لغو یکجای تمامی تحریم‎ها در روز امضاء توافق سخن گفته بودند.

اما رئیس جمهور تنها به این اکتفاء نکرده و از جانب خود قول اجرای پروتکل الحاقی را نیز داد، پروتکلی که به صورت صریح و در علن و خفا از پذیرش آن نهی شده و از سوی دیگر، جزء اختیارات مجلس بوده و نسبتی با دولت ندارد.

وی در این باره نیز می‎گوید: آنچه برای ایران هم است اینکه با اجرای این توافق  و پروتکل ثابت کند اتهامات بی اساسی که بر علیه ایران زده می شود که ایران در حال ساخت بمب هسته ای است برای جهانیان روشن شود که بی اساس است. آژانس نیز در طول این مدت حدود ۱۵ سال در این کشور پادمان را با دقت اجرا می کند و تایید کرده است که هیچ چیزی را در ایران پیدا نکرده که به معنای انحراف ایران از مسیر صلح آمیز باشد. بنابراین این مسئله تازه ای نیست معاهده ای است که آن را بسیاری از کشورها اجرا می کنند و ایران هم اجرا می کند

آقای روحانی در این باره استدلال خود را نیز اینگونه مطرح کرده است که : پروتکل الحاقی چیزی نیست که تنها مخصوص ایران باشد تبلیغاتی درخارج راه افتاده است که غلط و نادرست است بسیاری از کشورهای دنیا امروز پروتکل الحاقی را اجرا می کنند، ۱۲۴ کشور در حال اجرای پروتکل الحاقی هستند و کشورهای دیگری نیز آن را قبول کرده اند که در حال نهایی شده است.

این استدلال را شاید اگر چهره‎ای سیاسی درباره پذیرش پروتکل الحاقی مطرح می‎کرد قابل چشم پوشی و نادیده گرفتن بود، اما طرح این استدلال از سوی رئیس جمهور که از سوی خود را متخصص امنیت ملی و از سوی دیگر حقوقدان معرفی می‎کند، بسیار عجیب و نگران کننده است.

بر اساس این استدلال آقای روحانی، 190 کشور هم پیمان «ان پی تی» را پذیرفته‎اند و به آن علت که این پیمان برای 190 کشور مشکلی ایجاد نکرده بود، قاعدتا برای ایران نیز نباید زمینه ساز مشکل خاصی می‎شد، اما مبتنی بر همین پیمان به قول آقای روحانی قطعنامه‎ها و تحریم‎های ظالمانه به ایران تحمیل شد.

مسئله آن است که محمل‎هایی حقوقی چون ان پی تی، پروتکل الحاقی و تصویب قطعنامه در شورای امنیت برای توافق هسته‎ای پیش رو، تنها زمینه را برای اعمال فشار سیاسی کشورها دشمن ایران، آنهم با رنگ و لعاب حقوقی فراهم خواهد کرد، کما اینکه تا کنون هم این اتفاق افتاده است.

آنچه که اهمیت دارد آن است که اصولا مجوزی از سوی قوه عاقله نظام برای عبور از خطوط قرمزی چون عدم پذیرش پروتکل الحاقی و یا رضایت به لغو غیرهمزمان تحریم‎ها صادر نشده است، و مشخص نیست مبنای سخنان اخیر رئیس جمهور کدام چارچوب‎های رسمی بوده است، مضافا اینکه این سخنان پالس غلط را برای طرف مقابل ارسال خواهد کرد که ایران قصد ایستادگی بر روی خطوط قرمزی که در واقع توافق خوب و مد نظر کلیت نظام را تامین می‎کند ندارد و غرب می تواند هر آنچه را خواست به ایران تحمیل کند!