هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
2025-5-31 00:25:52
شناسه خبر : 385239
این باور که در آخرالزمان، فردی از نسل پیامبر(ص) ظهور خواهد کرد تا عدالت را در جهان بگستراند، یکی از ارکان مهدویت در مذهب شیعه است. منابع روایی و تفسیری فراوانی در طول قرون مختلف به بحث درباره نشانه‌های ظهور پرداخته‌اند.
گروه معارف-رجانیوز: در منابع شیعه، موضوع ظهور منجی عالم، حضرت مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف)، جایگاه بسیار مهمی دارد. این باور که در آخرالزمان، فردی از نسل پیامبر اسلام (ص) ظهور خواهد کرد تا عدالت را در جهان بگستراند، یکی از ارکان اساسی مهدویت در مذهب شیعه است. منابع روایی و تفسیری فراوانی در طول قرون مختلف به بحث درباره نشانه‌های ظهور پرداخته‌اند. این نشانه‌ها به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند: نشانه‌های حتمی و نشانه‌های غیرحتمی.
نشانه‌های حتمی ظهور
نشانه‌های حتمی به آن دسته از علائم گفته می‌شود که طبق روایات، بدون تردید پیش از ظهور تحقق خواهند یافت. معروف‌ترین نشانه‌های حتمی پنج مورد هستند: خروج سفیانی، خروج یمانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیه، فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین بیداء
خروج سفیانی
سفیانی شخصیتی از نسل ابوسفیان است که پیش از ظهور، در منطقه شام قیام می‌کند و دست به جنایات گسترده‌ای می‌زند. در منابع شیعه، خروج سفیانی یکی از علائم حتمی ظهور دانسته شده و در احادیث متعددی از ظلم و فساد گسترده‌ی او سخن رفته است.
سفیانی؛ چهره‌ای تاریک در سپیده‌دم ظهور
در منابع اسلامی، به‌ویژه روایات شیعه و اهل سنت، از شخصیتی به‌نام "سفیانی" به‌عنوان یکی از نشانه‌های حتمی پیش از ظهور امام مهدی (علیه‌السلام) یاد شده است. سیمای او چنان تاریک و خون‌ریز ترسیم شده که ظهورش با طغیان، ویرانی، فتنه و جنایت همراه است. در این گزارش، بر پایه روایات موجود، نگاهی اجمالی و تحلیلی به ویژگی‌ها، تحرکات و سرنوشت سفیانی خواهیم داشت.
نام و نسب سفیانی
در برخی روایات، نام او عثمان بن عنبسه ذکر شده و گفته شده که نسبش به خاندان اموی می‌رسد. برخلاف برخی برداشت‌های نادرست که سفیانی را نماد سیاسی یا استعاره‌ای از قدرت‌های مدرن مانند اتحاد جماهیر شوروی دانسته‌اند، متون اسلامی او را فردی واقعی و بشری معرفی کرده‌اند.
سفیانی به عنوان فردی بی‌رحم، بی‌عاطفه و دشمن خاندان پیامبر(ص) شناخته می‌شود. او بی‌محابا به ریختن خون بی‌گناهان، هتک حرمت زنان، و نابودی ارزش‌های دینی اقدام می‌کند و حتی نام‌هایی چون محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین را نشانه دشمنی می‌گیرد.
خروج از وادی یابس و لشکرکشی‌ها
بر اساس احادیث، سفیانی از منطقه‌ای به نام "وادی یابس" در نزدیکی دمشق خروج می‌کند. او با بسیج دو لشکر به سوی شرق (احتمالاً عراق) و مدینه حرکت می‌کند. در این مسیر، جنایات بسیاری رخ می‌دهد؛ از کشتار هزاران نفر و اسارت زنان گرفته تا فروپاشی شهرها. روایات اشاره می‌کنند که سفیانی هنگام لشکرکشی به مدینه، در منطقه‌ای به نام "بیداء" با عذاب الهی مواجه شده و سپاهش توسط زمین بلعیده می‌شود، جز دو نفر که برای خبررسانی باقی می‌مانند.
خطبه بیان امام علی(ع) و تحلیل تحرکات سفیانی
در خطبه‌ای منتسب به امام علی (علیه‌السلام) به‌نام "خطبه بیان"، جزئیاتی از فتنه‌ها و نشانه‌های آخرالزمان، از جمله حرکت سفیانی، بیان شده است. امام در این خطبه از ورود سفیانی به کوفه، اسارت زنان، قتل فرزندان و ورود سه پرچم جنگی خبر می‌دهد: پرچم مغرب، بحرین و شام.
سفیانی پس از سلطه بر شام، با شعار عدالت و ثبات ظاهر می‌شود، اما جنایاتش پشت این نقاب پنهان است. حتی گاه برخی تصور می‌کنند وی فردی نیکوکار است، غافل از حقیقت ظلم و ستمی که با آن در پس‌پرده حکومت می‌کند.
پایگاه‌های نظامی و زمینه‌سازی فتنه
در همان خطبه، از ساخت دیوارها در شهرهای مختلف نظیر کوفه، موصل، حمص، حرّان و شوشتر سخن گفته شده است. به‌نظر می‌رسد این دیوارها نماد پادگان‌ها و پایگاه‌های نظامی هستند که برای آماده‌سازی حکومت سفیانی بنا می‌گردند.
همچنین روایات به رویدادهای خونینی در شهرهایی مانند حمص، حلب، موصل و نصیبین اشاره دارند. در موصل، گفته شده که سفیانی ۶۰ هزار نفر را به قتل می‌رساند و حتی به کشتار کسانی که نام‌هایی مشابه اهل بیت دارند، دست می‌زند.
جبهه مقابل و نابودی سفیانی
حرکت سفیانی در برابر لشکر هدایت، که به رهبری حضرت مهدی(ع) از مکه خروج می‌کند، متوقف می‌شود. در روایات آمده که پس از آنکه سفیانی لشکری به مدینه و سپس مکه اعزام می‌کند، این لشکر در بیابان فرو می‌رود و نشانه‌ای الهی در آسمان شنیده می‌شود: "جاء الحق و زهق الباطل..."
در نهایت، امام مهدی (علیه‌السلام) با ظهور خود بساط ظلم سفیانی را جمع می‌کند. این تقابل، آغاز پایان سلطه جباران و آغاز حکومت عدل الهی است.
جنایت علیه شیعیان
در برخی روایات آمده که سفیانی چنان شیعه‌ستیز خواهد بود که اعلام می‌کند هرکس سر یک شیعه را بیاورد، هزار درهم پاداش می‌گیرد. به دنبال این فتوا، همسایگان به جان یکدیگر می‌افتند و کشتار فجیعی رخ می‌دهد. این فضای ترسناک، یادآور شکنجه‌ها و فشارهای تاریخی بنی‌امیه علیه پیروان اهل بیت است.
زمان خروج و مدت حکومت
بر اساس نقل امام صادق(ع)، خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی ظهور است. او در ماه رجب قیام می‌کند و مجموع مدت تحرکات و حکومت او ۱۵ ماه است: شش ماه جنگ و نه ماه حکومت. در این مدت، بر پنج منطقه کلیدی در شام و اطراف آن تسلط می‌یابد: دمشق، حمص، فلسطین، اردن و قِنسرین.
روایات اهل سنت درباره سفیانی
گرچه روایات مربوط به سفیانی در منابع شیعی برجسته‌تر است، اما بسیاری از علمای اهل سنت نیز از او یاد کرده‌اند. نام‌هایی چون سیوطی، هیثمی، متقی هندی، یوسف شافعی، و حتی طبری و مسلم در آثار خود به سفیانی و فتنه‌های او پرداخته‌اند.
چهره‌ای که از سفیانی در منابع اسلامی ترسیم شده، تصویری از ظلم، فتنه، و خشونت است؛ نمادی از واپسین جبهه شر که پیش از طلوع عدالت جهانی ظاهر می‌شود. اگرچه سفیانی نماد تاریکی است، اما ظهور او خود نشانه‌ای از نزدیک بودن روشنایی وعده‌داده‌شده ظهور حضرت مهدی(ع) است.
انتهای پیام/
